Half zes. Kok bezig. Tijd om op te staan! Iedereen heeft van het ochtendritueel geleerd en alles verloopt een stuk gesmeerder. Er staat weer een lekker ontbijtje op ons te wachten. En na het ontbijt is het weer tijd om? Yes! Te duiken en te snorkelen!
Het water staat nu hoog, het koraal is niet meer boven water te zien. Het water staat nu hoog genoeg boven het koraal om er overheen te kunnen zwemmen. De zee is nu wel een stukje ruwer, de golven zijn iets hoger. De kapitein gooit een boei met daaraan een lang stuk touw in het water. Daaraan kan je je dan langzaam naar het schip trekken als je niet meer wil of kunt snorkelen of flipperen. Handig! Vandaag ga ik weer mee het water in. Deze snorkel is de laatste kans van deze trip en die wil ik niet missen! We worden weer in het motorbootje gelaten en een stuk verder te water gelaten. Voor mijn gevoel kun je nu veel beter rondkijken. Zo valt direct op dat er hele grote diepten tussen het koraal zitten. Soms kun je niet eens tot op de bodem kijken. Dat valt mij in ieder geval nu veel beter op omdat ik niet steeds bezig ben van het koraal weg te flipperen om het niet te raken. Een stuk prettiger nu dus, en daarom dus weer veel meer te zien en te ontdekken. Ik sta er niet om te springen om een haai tegen te komen, best eng. Maar heel diep onder me zie ik een haai voorbij schieten. Ik denk niet al te groot, maar genoeg voor een iets hogere hartslag. Die eigenlijk direct weer tot rust komt omdat het hele rifgebeuren zo’n rustgevend gevoel met zich meebrengt. Verder is alles weer zo prachtig om te zien. Ik zie grote jakobsschelpen en heel grote vissen. En allerlei soorten koraal. Zo mooi. (Ons Burgers’ Zoo doet het goed, soms dacht ik zelfs: hè, die en die hebben ze daar ook en zo ziet het er daar ook uit! Heel gek idee is dat. ) Door de stroming drijf ik langzaam tegen het touw aan. Ik koel af en ik ben langzaam moe aan het worden van het flipperen. Dus ik trek me met het gezicht naar beneden naar de boot. Onder de boot zitten een paar heel grote vissen die nieuwsgierig naar je kijken. Zo van: wat kom jij nu weer doen, wij zwemmen hier al hoor!
Even later komt Fieke ook binnen en een hele tijd later komt Hans als laatste weer het trapje op geklommen. Onze laatste snorkelmogelijkheid van deze trip zit er op. Het was geweldig.
In de tijd die wij gebruiken om ons om te kleden maakt de bemanning alle pakken schoon. Daarna vertrekt de kapitein weer richting Airlie Beach. En omdat hij gezegd heeft dat het ruwe zee is, heb ik weer een pilletje genomen. Het schip gaat flink op en neer en schudt alle kanten op, maar het heeft ook wel iets avontuurlijks. Het hoort bij de trip. Het duurt een flinke tijd voor we weer bij de eilanden zijn. We gaan bij Hook Island voor anker en lunchen daar. De omgeving is zo mooi en het water is zo mooi blauw.
Wat ik nog vergeten ben te melden is dat we heel regelmatig walvissen tegen zijn gekomen. Soms zwemmend van links naar rechts, of andersom. Maar ook hoog uit het water springend en flipperend met hun vin. Hoe vaak je dat ook ziet, het blijft een geweldig gezicht. Ik krijg er nooit genoeg van. We zien ook een aantal malen een zeeschildpad die nieuwsgierig onze kant op kijkt en dan weer onder duikt. En eenmaal zien we ook een zeeslang. Zo apart, een slang die, zo lijkt het, boven op de golven op het water ligt. Deze slang was een beetje oranje van kleur.
Nadat de lunch is verorberd gaan we aan het laatste stuk naar huis beginnen. Eenmaal voorbij de eilanden is de zee iets rustiger en de kapitein besluit de zeilen op te zetten. Een groot deel van de terugreis gaat zonder motor, helemaal op eigen kracht. Heerlijk om zo door het water te glijden.
Tegen vier uur in de middag bereiken we de haven van Airlie Beach weer. Het is zeer laag water en de boot kan nog maar net aanleggen zonder de bodem te raken. We zien op het schermpje met de diepte rader -.- staan, geen cm speling meer. Ondertussen is er een app groep aangemaakt voor het uitwisselen van foto’s en zeggen we elkaar gedag. We nemen afscheid van de bemanning. Zij zijn ons drie dagen heel goed van dienst geweest en hebben ons een onvergetelijke ervaring gegeven.
We lopen terug naar het hotel waar we voor de trip ook verbleven en checken weer in. We gaan nog snel iets eten en neem van mij aan dat al vroeg het licht uit ging. Moe. Heel moe van al de indrukken en al het snorkelen en al die frisse zeelucht. Heel tevreden vallen we al snel in slaap.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg