Walvistour vandaag, maar ook verkassen naar de volgende plek. Dat betekende gisteravond alles klaar maken voor vertrek. Vanmorgen na het ontbijtje snel alles in de auto om te kunnen vertrekken. Op het laatste moment spot Fieke op het veld nog even een moeder kangoeroe met een kleintje in de buidel. Het kleintje hangt er met de kop uit. Leuk om te zien. Dan is het snel vertrekken en korte tijd later komen we aan in de haven. We melden ons aan voor de tour en zoals we al vaker meegemaakt hebben hier, hebben ze problemen met onze namen. Na wat zoeken in de computer zijn we “gevonden”. De reservering is gedaan door het reisbureau en zij boeken soms onder Johan ipv Hans of Vanderkooij ipv van der Kooij.
We gaan op een grote boot waar in totaal een man of 80 op gaan. Dat lijkt veel, maar eenmaal op de boot verdeelt het is al snel. Wij gaan op het voordek zitten. De kapitein vertelt dat dit jaar de walvissen soms heel dicht onder de kust komen. Op het nieuws hier moeten berichten zijn verschenen van walvissen die verstrikt raken in de netten die gespannen zijn rondom zwem gebieden. De netten zijn om haaien te weren, niet de walvissen.
Al snel zien we de eerste spuit wolk van een walvis, maar die is nog erg ver weg. Als de boot verder de zee op gaat, zien we voor ons dolfijnen het water uit springen, een vrolijk gezicht. Niet snel daarna zien we steeds vaker walvissen opdoemen. En al hebben we onderhand aardig wat keren walvissen gezien, het blijft iedere keer weer een belevenis. Zulke mooie beesten die zich gracieus door het water bewegen. Op een gegeven moment wordt er aangegeven dat er een walvis zwemt met een baby. En dat is een baby die pas hoogstens een paar dagen oud is. Dat is te zien aan hoe de baby er nog uit ziet, veel wit op de onder- en zijkant, en het feit dat dit de eerste keer is dat hij gezien wordt. Korte tijd later komt de moeder met baby onze kant op gezwommen. Daaraan ziet de kapitein dat het een ervaren moeder moet zijn, anders zou ze veel meer beschermend zijn geweest. Nu volgt ze haar baby in de nieuwsgierigheid die de baby heeft. Dat vinden wij natuurlijk ook geweldig. Op een gegeven moment verdwijnen beide onder water en niet veel later zwemmen ze vlak langs de boot, nog mooier: vlak langs waar we staan. De moeder walvis zwemt net onder het wateroppervlak onder op de rug en ze ondersteunt min of meer het jong dat op haar buik mee zwemt. Het is zo geweldig om te zien! We hebben geluk dat we het zo goed kunnen zien. De zon schijnt en er staat heel weinig wind, het water is heel helder. Dat was genieten! Een paar minuten komen moeder en jong nogmaals op dezelfde manier langs. Super bonus!! We genieten zo nog een tijdje van boven water komende walvissen en dan is het al weer tijd om terug te gaan naar de haven. We zijn weer een fantastische ervaring rijker.
In de haven eten we nog iets en vertrekken dan naar onze volgende bestemming: Hervey Bay. Fieke zit weer voorin naast Hans met Google maps op schoot, ze is een goede navigator! Wanneer we ons doel bereikt hebben installeren we ons in de kamer. We bevestigen nog even de tour voor morgen, Dagexcursie naar Fraser eiland. Daar zijn we erg benieuwd naar.
Maar eerst gaan we nog even het centrum in. We lopen nog even over het strand (geen schelpen) en lopen naar een mooi restaurantje aan het strand. Maar wat we al eerder te horen kregen, krijgen we ook nu weer te horen: de keuken is gesloten, u kunt niet meer eten hier. Dan merk je toch dat je in het winterseizoen zit. Jammer, maar niets aan te doen. We vertrekken er weer en overleggen even wat te doen. We staan dat te doen onder bomen waar het een ontzettend geschreeuw en gekwetter is van allerlei verschillende vogels. (Heel veel van die groen met rode parkieten en roze ara’s en andere vogels) We denken dat ze langzaam hun overnachtingsplek opzoeken, maar eerst even alle roddels van de dag aan het doornemen zijn. We staan een tijdje met verbazing te kijken. Ondertussen hebben we besloten even langs de supermarkt te lopen en op onze kamer iets te eten.
Boodschappen worden in de auto gegooid en we begeven ons weer naar het mooie strand tentje. Als we dan niet kunnen eten, dan nemen we hier maar een lekkere ‘sundowner’. De zon gaat bijna onder en vanaf dit terras hebben we daar mooi zicht op. Het levert een prachtig oranje lucht op. Als het donker is vertrekken we naar het hotel. Op de tv zijn de commonwealth games bezig, dus onder het genot van atletiek en zwemwedstrijden eten we iets, luieren wat, pakken de tas in voor morgen en gaan denk ik vroeg onder de wol. De wekker moet voor morgen op 06.00 uur gezet worden, we moeten om 06.50 uur bij het oppik punt staan. Maar we hebben weer een prachtige dag gehad.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg