We zijn inmiddels al een week thuis en genieten in onze tuin van het mooie weer en maken afspraakjes met vrienden en familie. Wanneer je 's avonds in de schemering door het bos naar huis fietst en een jong reetje naast het pad in zijn leger ziet liggen en even later een buizerd over je heen suist, dan weet je weer dat Nederland ook de moeite waard is. Trouwens de lavendel in onze tuin is nu ook op zijn mooist. Jullie hebben nog een verslag van een weekje Frankrijk te goed waarmee we deze mooie reis willen afsluiten.

Er restte ons nog een week voordat we huiswaarts keren. Trouwens weeronline.nl geeft aan dat het weer in NL eindelijk beter wordt, dus dat is een extra reden om Hilversum op te zoeken en te gaan genieten van de zomer. Hoewel de ontwikkelingen in Den Haag ons niet vrolijk stemmen, je het liefst zou willen blijven fietsen en de NOS-App uitzetten. Eerst nog wat fietsen in Frankrijk en daarvoor komen de Haut-Loire en de Bourgogne in aanmerking.

De Haut-Loire is het gebied dat noordelijk van de Ardèche ligt en waar de rivier La Loire, die een totale lengte heeft van 1006 km, na te zijn ontsprongen in de Ardèche, doorheen stroomt. Na enkele vergeefse pogingen om onderdak te vinden; schamele trekkershut en een niet zo actieve beheerder van een “camping municipal”, komen we terecht in Tence op een prachtige camping in een bocht van de “Lignon du Velay”. We gaan ons wagen aan “Glamping” en kunnen een mooie tent aan het water huren met haast alles erop en eraan. Er is maar één probleem, vandaag logeren hier meer dan 100 fietsers die de Ardechoise fietsen. Alles is bezet en we pakken voor een nacht onze eigen tent uit. Kunnen we direct de waterdichtheid testen, want vannacht wordt onweer en regen verwacht. Maar dat is het niet alleen, een groep van ongeveer 15 vrouwen viert hier de verjaardag van één van hen die 50 wordt en dat gebeurt met hulp van muziek in een tent vlak achter ons. De tekst op de website van de camping, “Ver weg van de drukte, het tumult en de vervuiling van de stad etc…..” , contrasteert een beetje met hun businessmodel met feestjes en de bruiloften. Want de bruiloft staat voor zaterdagavond op het programma. Gewaarschuwd, gaan we voor een glamping-tent ver weg van het gedruis en vlakbij de ruisende rivier. Na het weekend is het heel rustig en besluiten we nog enkele dagen te blijven. De tent kost voor de zaterdagavond beduidend meer dan door de week, maar voor dat extra bedrag heb je er wel nachtelijk vermaak bij.

Vlakbij loopt de Voie Verte “ Via Fluvia, die La Loire met de Rhône verbindt, daar willen we gaan fietsen. Maar eerst gaan we naar het centrum van Tence voor een koffie. Hennie ontdekt on Google Maps een “boulangerie”, maar die blijkt al een aantal jaar gesloten te zijn. Gelukkig zijn er alternatieven en een paar terrasjes op het plein voor de Mairie. Van verre horen we al slagwerk en op het plein treedt net een groep op die ter ere van de Ardechoise een optreden geeft. Dan door naar “Raucoules Gare” waar we getuige zijn van het vertrek van de toeristen stoomtrein met het thema: "het wilde westen". Op het stationnetje lopen een sheriff die af en toe zijn klappertjespistool gebruikt. De machinist loopt druk rond en in de trein zit ook nog een hele crew die de reis moet veraangenamen. We wachten het vertrek af en rijden dan over de geasfalteerde Voie Verte richting Riotord door een mooi groen landschap met uitzichten op de dorpjes in de vallei. Gelukkig hebben we quiches mee voor een picknick, want veel horeca is hier niet te vinden. De volgende dag starten we weer vanaf "Raucoules Gare". Nu naar Rosieres, 37 km westelijk gelegen, waarbij we twee colletjes aandoen, resulterend in 832 hoogtemeters. De oude spoorlijn slingert het ene moment langs de heuvels door de bossen en even later tussen de uitgestrekte velden vol met bloemen en uitzicht op de dorpjes Verne en Lapte, waar de koffie op ons wacht. Bij Yssingeaaux een picknick en rijden we een stuk langs de saaie snelweg. Maar dan wordt het snel echt leuk en meanderen we door groene dalen met rotspartijen. wanneer we veel wandelaars treffen weten we dat we Rosieres naderen, waar nog een café open is met een alcoholvrij biertje.

Op de site van de Franse Voie Vertes, https://www.af3v.org/ vinden we nog een route bij Le-Puy-en-Velay en rijden naar Soulignac-sur-Loire, waar we starten op het terras voor de bakkerij. Het blijkt de plek te zijn met de beste quiches tot nu toe en komt met stip op nummer 1 in ons quiches-vergelijkingsonderzoek. Je zou niet zeggen dat we hier tot de autochtonen behoren, maar toch worden we geregeld aangesproken om informatie over het dorp. We sturen iedereen door naar de vrouw in de bakkerij. We horen van fietsers dat er richting Le-Puy een tunnel gesloten is, daarom fietsen we eerst in zuidelijke richting. Het wordt een klim van 850 naar 1148 meter in een totaal ander landschap met constant zicht op de bergen van de Ardèche. De kwaliteit van het pad wisselt erg en ineens worden we aangenaam verrast door een prachtig nieuw stuk Voie Verte met aan weerszijden een overdaad aan bloemen. We willen toch een stukje richting Le-Puy-en_Velay fietsen en kijken hoeveel tunnels er open zijn. Een tunnel heeft een lengte van 1286 meter, het einde is niet te zien en je krijgt het idee dat je de onderwereld betreedt. Maar dat valt mee, het wordt steeds kouder in plaats van warmer. Wanneer je vanuit het licht de tunnel binnenrijdt moeten je ogen wel erg wennen aan het donker. Wanneer je zicht toch beperkt blijft kan het ook helpen om je zonnebril af te zetten. Hoeveel energie heeft het wel niet gekost om al die viaducten, tunnels en spoor aan te leggen aan het einde van de 19de eeuw. Vaak waren trajecten maar tientallen jaren in gebruik. Ons voordeel: nu een mooi fietspad door prachtige natuur.

De laatste 3 dagen verblijven we in een huisje op de camping municipal van Cluny in het departement Saone-et-Loire. Cluny is een mooi stadje met een historisch centrum en beroemde abdij en een Voie Verte pal achter ons huisje. De mevrouw die ons het huisje laat zien vertelt dat er hier nooit iets gaande is. Toch is er dit weekend een groot hippisch gebeuren en muziek. Och, het is maar net waar je belangstelling ligt. De volgende ochtend eerst de stad in en koffie bij de bakker op het terras. De hond van de buren, een grote dikke lobbes, komt direct vriendschap sluiten. Zou dat iets met onze pain-au-chocolat te maken hebben? Een rit brengt ons over de geasfalteerde Voie Verte naar Buxy. We rijden tussen de heuvels bedekt met wijngaarden en uitgestrekte velden. Natuurlijk is er koffie in Cormatin en een goede lunch in Saint-Genyoux--le-National. Het is druk en de man en vrouw die bedienen lopen af en aan. Waar de Nederlandse ober zegt: "mijn collega komt zo bij u"", horen we hier de tekst: "J'arrive, tout de suite", terwijl ze voorbij snelt. Voor het afruimen krijgen we, hoewel ons bordje over het algemeen leeg is, de vraag: "Ca ete?", (was het?). Wat wij daarna volmondig beamen natuurlijk. Buxy is weer zo'n prachtig stadje met stadsmuur en massieve torens. Overal hangen gele hemdjes en wij naïevelingen vragen ons af wat dat betekent. Totdat we de tekst lezen en zien dat we een weekje te vroeg zijn. Op 4 juli komt de tourkaravaan hier voorbij, hopelijk niet over de Voie Verte met die lange tunnel.

De zuidelijke route brengt ons op onze laatste dag hier naar Macon. Vlakbij heeft de TGV, die ook achter ons huisje loopt, het tracé van de oude spoorlijn doorkruist en is de route niet zo logisch meer. Wel kunnen we de langste tunnel van 1670 meter op een Voie Verte nemen. Vanwege de aanwezigheid en de winterslaap van vleermuizen is de tunnel van september tot april namelijk dicht. Je zou denken dat het hier binnen droog is, maar dat valt tegen. Er is veel regen gevallen, die door het dak sijpelt, zodat je af en toe een heel koude druppel in je nek krijgt. We nemen nog een laatste lunch op het terras van het Café de la Gare en fietsen terug naar Cluny.

Het waren 7 mooie weken in Frankrijk, hoewel het plan B is geworden. Hierdoor konden we wel elke keer het mooie weer en mooie fietsroutes uitzoeken. Nu gaan we van de zomer genieten in Nederland. Bedankt voor al jullie reacties en in het najaar wordt het tijd voor nieuwe avonturen. Liefs van ons.

Geschreven door Evarien-en-Hennie.reisverslag