We verblijven nu in Pradels in een gehucht in het “Parque Regional de Languedoc”. We hebben een mooi huis, middenin het dorp. Nancy, die de AirBNB beheert had ons al een uitgebreide beschrijving gegeven hoe er te komen en die bleek ook nodig. Waarom zou je voorbij het dorp een brug over rijden om verderop te keren, de brug overnieuw te passeren om het dorp in te rijden. Maar wanneer je er eenmaal bent en je over die smalle weggetjes rijdt wordt het ineens allemaal duidelijk en doe je gewoon wat je opgedragen wordt. Het weggetje door het dorp naar het pleintje, waaraan ons huisje ligt, kronkelt tussen de huizen door en laat ons niet veel ruimte. Moeten de fietsen van de auto af aangezien ze breder dan de auto zijn? Hennie loopt vooruit en geeft aanwijzingen zodat Evarien de hindernissen moeiteloos trotseert en even later staat de auto voor ons huis op het plein. We zijn de enige auto zonder krassen op de zijkant en dat willen we graag zo houden. Voor het huisje is een terras dat uitkijkt op het plein en iets verderop zitten de andere ouderen uit het dorp de dag door te nemen. We voelen ons hier al aardig thuis. We blijven hier 4 nachten en willen de “Voie Verte du Haute Languedoc” gaan fietsen, die vlak onder het dorp ligt.

Nog bedankt Gerard en Koos voor de info over het klokkengeluid om 19 uur in Cazes. Heeft Hennie als gewezen misdienaar dus toch niet altijd goed opgelet. We hebben niet gebeden voor mooi weer, maar ons door weeronline.nl laten leiden en zijn nu aangekomen in de Languedoc met best goed weer. Hoewel, het weerbericht wilde ons in Cazes nog wel eens foppen. Kregen we op de app te zien dat het zonnig en droog zou blijven, zitten we even later te schuilen in een bushokje, die trouwens niet altijd op de juiste plek staan. Maar vaak wanneer we in de avond terug zijn zitten we lekker in het zonnetje. We besluiten op maandag 20 mei verder te gaan, aangezien het een regendag wordt, blijkt het mooi weer en rijden we met een zonnetje naar de Languedoc. We vermoeden dat de niet-betaalde versie van deze app ons een beetje loopt te pesten.

De laatste dagen in Cazes maken we nog een paar mooie fietstochten. Een rit brengt ons al na een paar kilometer in het plaatsje Duravel, waar de bakker en het café open zijn. Toeslaan dus, want dat komt niet vaak voor. Hennie bij de bakker. “Wat heeft u daar in de vitrine liggen? Croissants de amande et de abricot” is het antwoord. Uit het niets horen we luid: “ABRICOT”. Dat wordt du abricot. “Welke soorten pizza heeft u? De Chęvre et……” Voordat de mevrouw uitgesproken is horen we weer uit het niets luid: “CHEVRE” en dat wordt het dan ook. “Il y á une echo” is haar verklaring. We rijden verder de heuvels in en vinden al gauw een bushokje en nog één om te schuilen, maar daarna gaat het goed. Prachtig fietsen door frisgroene bossen en door mooie dorpjes. In Fumel naar de LIDL en over de mooie Voie Verte rijden we de laatste 20 km door naar Cazes. Het wordt een mooie avond en we zitten in het zonnetje voor het huis. Vliegen twee zwaluwen af en aan en door het openstaande raam onze slaapkamer en woonkamer in en uit. Voordat ze gaan nestelen en binnen achterblijven wanneer we op pad zijn, is het tijd voor actie. Wie betaalt hier tenslotte de huur.

In Duravel zagen we dat er ook een lunch wordt geserveerd, dus daar gaan we de volgende dag op af. Het is een 5 gangenmenu met wijn en gelukkig ook water. Na die maaltijd moet er echt wel gefietst worden en na de koffie fietsen we langs de Lot en Puy L’Evêque de heuvels in naar het plaatsje Bélaye. Het ligt hoog boven de vallei met een prachtig uitzicht. De buienradar geeft ons een uurtje om droog thuis te komen en dat halen we maar net.

Vrijdag is het marktdag in Prayssac en dat willen we niet missen. Rondom de kerk staan de kramen opgesteld en het is eens in de week ook voor de lokalen een moment om elkaar te spreken op de markt of in het café. Het aanbod is uitgebreid en lokaal, kaas, brood, groenten en vlees. Er staat een man met grote verwarmde pannen met verschillende gerechten, die je direct kunt consumeren. Kleding, schoenen en natuurlijk ook wijn uit de buurt is er te verkrijgen. Altijd leuk een marktje in Frankrijk. Natuurlijk is er dan ook een goede lunch te scoren. Een volgende fietstocht brengt ons weer via Bélaye naar Prayssac. Zou het feit dat er een patisserie is met goede koffie en wat lekkers iets mee van doen hebben? Dan weer de heuvels in tussen de velden en bossen door. Montcabrier moeten we geweest zijn, deze Bastide, hoog gelegen boven het dal van de Thèze met zijn uitzicht en de mooie kerk met klokkentoren.

Onze volgende stop is de Languedoc, want weeronline.nl geeft aan dat we daar kans hebben op veel beter weer en er ligt in het Parque Regional du Languedoc een Voie Verte die we nog niet bereden hebben. Op tweede pinksterdag is er niet veel open, maar Bij de “M” kunnen we gelukkig terecht en even later zitten we tussen de hamburger etende Franse jeugd aan de koffie. In Pradels hebben we een prachtig mooi opgeknapte AirBNB voor 4 nachten.

De volgende dag fietsen we over de Voie Verte naar Bédarieux. De bedoeling van zo’n oude spoorlijn is dat je hooguit een stijging van een paar % hebt, maar hier krijgen we te maken met een alternatieve route met een stijging van 15%. Even de ondersteuning maximaal aan dus. Al gauw naderen we het Olargues met bakker en café. Het stadje ligt mooi tegen de heuvel op met torens en een prachtige middeleeuwse brug. Het vervolg van de route is prachtig. Ontspannen fietsen we over de oude spoorlijn met uitzicht op dorpjes in de vallei en de ruige bergen rondom ons. Het is voorjaar en veel bloemen staan in bloei, o.a. de brem bloeit volop en orchideeën staan in de berm te pronken. Na 61 km zijn we weer terug in Pradels en voegen ons op het terras bij de ouderen van het dorp.

Rest ons nog een rit over de Voie Verte in de andere richting van Mazamet. We rijden vaak tussen de velden en bomen over een prachtig pad. Soms een tunnel of viaduct hoog boven het dal. De dorpjes die we tegenkomen zijn tamelijk verlaten en een bakker of koffie is er niet bij. Pas in Labastide-Rouaitoux slagen we. Net voor enen scoren we nog wat lekkers bij de bakker. Iets verderop naast de Mairie is een café en daar vinden we de espresso. Komt het toch nog goed. Wanneer we terug komen is er nog ruim tijd voor het terrasje voor ons huis en de huispoes houdt ons gezelschap.

Sommigen van jullie hebben we verteld dat we vanuit Frankrijk richting Spanje gaan fietsen om een tocht door Baskenland te maken. Dat was plan A, dat even niet doorgaat. De reden is dat Hennie’s linkerknie al een tijdje vervelend doet, iets om rekening mee te houden. Dus werd het vanzelf plan B, C en D. Dat bestaat uit een plek zoeken waar het goed weer is en waar je relatief vlak kunt fietsen, bijvoorbeeld de Voie Vertes zoals in de Languedoc. Met wat extra ondersteuning is dat goed te doen. Dus we laten onszelf en jullie verrassen hoe dit avontuur verder gaat. Gelukkig zijn er in Frankrijk genoeg Voies Vertes. Hennie had nog contact met de huisarts, die het wel heel vervelend vond, maar ons vooral adviseerde om in Frankrijk te blijven, want in Hilversum regent het. Kijk zo’n recept daar heb je wat aan.

Liefs van ons en tot later.

Geschreven door Evarien-en-Hennie.reisverslag