We zijn nu een weekje in Frankrijk en dat bevalt heel goed. Na een mooie week vandaag de eerste dag met wat regen, een mooie aanleiding voor een verhaal op Pindat. Afgelopen zondag reden we vanuit Hilversum naar La Charité Sur Loire. De volgende dag door naar Cazes, waar we hartelijk werden ontvangen door Marjan en Simon. We zijn hier al een aantal keer eerder geweest en voelen ons direct weer thuis.
‘s Ochtends ontbijt op het terras met uitzicht op de kerk en het kerkhof van Cazes. Van die buren hebben we hier zeker geen last. Elke avond om 19.00 uur slaat de klok driemaal, is het even stil en slaat de klok weer driemaal en nogmaals driemaal. In de stilte blijkt er net genoeg tijd te zijn voor een weesgegroetje. Voor goed geoefende biechtgangers geen probleem natuurlijk. Later op de ochtend gaan we wat actiefs doen en zo rond zes uur ‘s avonds zijn we terug op het terras tot ruim nadat de zon ondergaat, zo rond 20.30 uur. Best vol te houden.

Voordeel van het najaar is dat er heel wat eetbaars te vinden is in de omgeving. Bramenstruiken genoeg en vijgenbomen waar de rijpe vijgen spontaan vanaf vallen. De vijgen vullen met geitenkaas, een scheutje Port en even in de oven levert een smakelijk voorafje op. Wijngaarden vol met druiven, boomgaarden vol walnoten en appels. De tijd van paddestoelen is ook aangebroken, hoewel onze kennis daarvan niet toereikend is. De roodstaart komt ons elke dag bezoeken en staan er in het gras nu gele crocussen? Blijkt de herfsttijloos ook een gele variant te hebben. In het bos ontdekken we mini cyclamen.

De Corona- aanpak is in Frankrijk wel anders dan in Nederland. Dat begon al vlak na de grens, waar al het verkeer de snelweg afgeleid werd. We dachten nog aan wegwerkzaamheden, maar het bleek de controle voor de “pass sanitair” te zijn. Verder staat er geregeld politie langs de weg te controleren, hoewel we nog niet aangehouden zijn. Bij elk restaurant of café wordt je “pass sanitaire” weer gevraagd. Gaat soepel en effectief. In Prayssac op een druk terras bediende een mevrouw meer dan 20 tafeltjes, terwijl ze ook nog tussendoor de Corona check doet. Mondkapjes zijn hier helemaal in. Op straat worden ze zelfs veelvuldig gedragen en op de markt is het verplicht. Hoewel er hier naast mondkapjes ook veel kinkapjes gedragen worden. Voordeel op de markt is dat er veel minder gerookt wordt. Wanneer een Fransman op de markt een aantal bekenden tegenkomt gaat natuurlijk het mondkapje af, wordt er handen geschud en op beide wangen gezoend. Je blijft tenslotte de normale omgangsregels handhaven, ook in tijden van Corona.

De omgeving van de Lot is ideaal voor wandelingen en fietstochten. Eén wandeling begint direct achter Cazes en na een bezoek aan het kerkje van Martignac met prachtige fresco’s, bereiken we het mooie plaatsje Puy l’Évêque aan de Lot. Een bezoek aan de weekmarkt van Prayssac combineren we met een wandeling door de heuvels en een lunch bij restaurant Venus, één van de aanraders van Marjan. Het is een hele lijst met restaurantjes in de omgeving die we nog kunnen afwerken. Van maandag tot vrijdag kun je voor ongeveer € 15,- een “menu d’ouvrier” (menu van de werker) krijgen. Bij Venus bestaat dat uit drie gangen, wijn en koffie toe. Het terras zit vol met oudere Fransen en buitenlanders. We blijken, op de ober na, de jongsten te zijn. Men kan hier het menu beter “menu de retraite” noemen. Na dit overvloedige maal wordt het tijd om al die calorieën weg te werken en klimmen we het dal uit.

In het dal van de Lot is een fietsroute, La Valle du Lot a vélo”, uitgezet over rustige weggetjes door de wijngaarden, soms hoog boven de rivier met uitzicht over het dal en soms onderlangs de rivier. Ook zijn er trajecten van de oude spoorlijn opgenomen, waarover we ontspannen naar de markt in Libos bij Fumel kunnen rijden. Een pittige klim brengt ons daarna naar Penne d’Agnaise, een mooi middeleeuws stadje hoog boven de vallei van de Lot. Blijken we daar weer precies op tijd aan te komen voor het middag menu. Dan via landweggetjes over de kam verder en afdalen terug naar de Lot. Blijkt de weg overstroomt te zijn en vol te liggen met modder. We glibberen verder over 200 meter met als resultaat de fiets en wij onder de modder. Moeten we ook nog door de wasstraat.

Inmiddels is de regen voorbij en hebben we nieuwe plannen gemaakt voor morgen en de week daarna. Dan horen jullie weer van ons.

Geschreven door Evarien-en-Hennie.reisverslag