Het einde van onze reis nadert en we zijn in Brisbane waar we 24 januari terugvliegen naar huis. maar ook in deze laatste week door NSW valt er nog heel wat te beleven. De weg van Katoomba naar Brisbane is ongeveer 1000 km wanneer je de M1 langs de kust neemt. We doen het anders en combineren de kust met het binnenland. We moeten een keuze maken uit een groot aantal parken, elk met hun eigen verhaal en hoogtepunten. Wat leuk is dat we ook in nieuwe klimaatzones terechtkomen met andere vegetatie.

Vanuit Katoomba gaan we eerst een dagje naar Sydney. We nemen de trein naar Sydney Central, dan kunnen we de auto in Katoomba laten staan.
Hier een impressie voor een dagje Sydney;
05.10 Opstaan en ontbijt;
06.05 Lopen naar Katoomba Station;
06.38 Trein naar Sydney en 8.40 aankomst Sydney Central;
09.10 Koffie in het Queen Victoria Building, waar we op 11 mei 2006 Evarien's verjaardag startten;
09.40 Zondagmarkt in de wijk “The Rocks”;
10.30 Ontmoeting met man van het lopend toeristenbureau met nuttige tips;
10.40 Ferry naar Manly door de baai, dan heb je meteen een mooie rondvaart;
11.30 Koffie op de zondagmarkt in Manly;
12.00 Life Saving Guard competition op het strand van Manly;
12.35 Dumplings bij “Alice”;
13.20 Ferry terug naar Sydney;
13.55 Wandeling rond het Opera House en Kaartjes kopen voor de voorstelling van 17.00 uur.
Het meisje wilde Hennie’s naam weten en vond direct onze gegevens in de computer.
Het is wel verrassend wanneer je na 17 jaar de vraag krijgt: “woont u nog in Hilversum op de Eemnesserweg”?
14.30 Custom House;
14.40 Bezoek Contemporary museum;
15.30 Ijsje met uitzicht op de “Harbour Bridge”;
16.10 Rondje binnen in het Opera House;
17.00 Uitvoering Opera Highlights;
18.30 Lightrail terug naar Central;
19.24 Trein terug naar Katoomba, waar we om 21.30 aankomen en door een verlaten stad naar ons hotel lopen.

Vanuit Katoomba rijden we door het glooiende binnenland naar het Noorden. Na zonnige dagen begint deze dag in mist en regen. We rijden verder en maken een stop vlak voor het stadje Tamworth. Een vrouw komt op het terras van het café even kletsen met Evarien, want ze is heel benieuwd wat wij hier toch komen doen. Nou volgens haar is Tamworth het helemaal, want volgende week is er een country festival en dat is “MASSIVE”. Tamworth kan ons niet bekoren, maar iets verder in Nemingha vinden we een goed motel. Wanneer we de volgende ochtend aan een goed ontbijt zitten voor onze kamer komt een man met een vernevelaar het onkruid voor onze voeten behandelen. Roundup staat er met grote letters op de container en we herhalen het daaropvolgende gesprek met hem maar even niet.

Vanuit het mooie stadje Armidale rijden we de bergen in. Onze eerste stop worden de Wollomombi Falls. Wanneer we er aankomen is het bewolkt en regent het. Zullen we dan maar teruggaan en het morgen weer proberen? Na de overdekte picknick lopen we toch even naar de lookout en worden we getrakteerd op een groots uitzicht op een gigantische kloof met meerdere watervallen, het voordeel na al die regen. Toch wandelen besluiten we en maken een mooie wandeling langs de kloof. Een stukje verderop ligt het Capital Rock NP, waar we tussen de boulders een totaal andere wandeling maken en weer veel paddenstoelen ontdekken. In het plaatsje Dorrigo vinden we onderdak in een huisje op een park. Blijkt er de volgende ochtend het Dorrigo NP met een bezoekerscentrum met koffie om de hoek te liggen. De Ranger mevrouw komt naar ons toe en heeft goed en slecht nieuws. Het is gestopt met regenen en de weg naar de kust is open, maar de rainforest walk is gesloten. Er is hier in 2 dagen 300 mm regen gevallen en er liggen bomen over het pad. Mannen in oranje pakken met motorzagen gaan de omgevallen bomen te lijf. De Skywalk, tientallen meters boven de grond kunnen we wel doen. We krijgen een prachtig uitzicht op het frisgroene Dorrigo NP, dat kilometers ver ondoordringbaar voor ons ligt. Een ander voordeel van al die regen is wel dat de "bush fires" uitblijven.

De weg naar de kust is gelukkig open en zigzaggend komen we er aan. We gaan door naar Coffs Harbour en maken een wandeling achter de duinen in het Bongil Bongil NP. Hier weer heel andere bomen en struiken en de eerste palmbomen nu we noordelijker komen. We komen hier ook de wurgboom tegen, die een bestaande boom als een klimop omsluit, waarna de boom sterft en de wurgboom overblijft als een koker. Het leuke is dat elk park weer anders is en ons verrast. In Tyndale vinden we een motel met balkon en geelwangkaketoes in de bomen voor ons. Yamba klinkt leuk, dan gaan we daar heen voor de koffie. Op het tafeltje naast ons landen een paar mooi gekleurde vogels, die voor de restjes komen. Vogels die wij bijzonder vinden, zoals de ibis, worden hier verguisd. Wanneer we zien dat ze goed zijn in het opentrekken van vuilniszakken begrijpen we die Aussies wel. Door naar Cape Byron langs een mooie kustweg. daar maken we een wandeling om de kaap en tikken het meest oostelijke puntje van Australië aan. Wanneer we een jong stel de weg vragen krijgen we info over de route. "Het laatste stuk gaat door het rainforest, maar U kunt ook de weg nemen, dat is makkelijker voor U". Worden we weer voor 70-ers aangezien, die we niet zijn natuurlijk.

Dan door naar het NightCap NP, dat een uurtje rijden in het binnenland ligt. Nou ja dat gaf onze routeplanner aan, die echter nog niet geupdate was voor de impact van de regen die er gevallen is de laatste dagen. Eerst naar het plaatsje Federal, dat een perfecte plek voor koffie blijkt te zijn. De mevrouw van het toeristenbureau, de bazin van de General Store, vertelt ons dat de weg afgesloten is, maar dat er een deviation is. Wat voor een auto hebben jullie is dan direct de volgende vraag. Al die Aussies hebben een 4WD, maar wij moeten het met een simpele "rental" doen. Och, daar moet het ook mee lukken is haar commentaar en even later rijden we de aangegeven route naar het Nightcap NP. Denk er aan zegt ze nog, "er zijn daar veel Lichees". "Oh lekker daar hebben we wel zin in". Blijken het later leeches te zijn en ontdekken we na de wandeling de bloedzuigers net boven de schoenen op onze benen. Lesje geleerd en de spray doet verder goed zijn werk. Bij de Minyon Lookout kijken we langs de waterval de diepte in, waar het water zich naar beneden stort. We volgen de wandeling langs de Boggy Creek en spotten een varaan die lekker in de zon ligt op te warmen en een glibberige lizard die Evarien laat schrikken. in de bomen groeien hertshoorn's en andere planten, epifythen genaamd, die zich daar thuisvoelen en de boom geen nadeel veroorzaken.

Daarna rijden we door de bergen met plantages Macadamnotenbomen verder naar Murwillumbah en vinden een kamer in het centrum boven de pub. Dat heeft zo zijn voordelen: ze hebben wel 10 soorten bier op de tap, wel 25 TV-schermen met sport en gok-uitslagen, een goede keuken en een ijssalon. Maar wanneer je op vrijdagavond een kamer boven een pub neemt, weet je ook dat er nadelen kunnen zijn. Wanneer we buiten op het terras nog aan het ijs zitten komt een meisje langs met een geluidsinstallatie en instrumenten op een karretje en even later barst het los en worden we overspoeld door haar country muziek. We hadden gewaarschuwd moeten zijn door de oordopjes op het nachtkastje. Om 11 uur stopt alles en is het stil en dan weet je weer dat je in Australië bent en niet in Nederland.

De volgende dag rijden we over een smal weggetje door naar Queensland en bezoeken we het Springbrook NP. In Australië letten we altijd op de bruine borden langs de weg die verwijzen naar toeristische hoogtepunten. Dat kan een B & B zijn, maar ook een Nationaal Park. Het bordje met "Natural Bridge Walk" trekt onze aandacht en even later maken we een prachtige wandeling door het Gondwana Rainforest en bewonderen de bijzondere rotsformatie gevormd door miljoenen jaren watergeweld. We houden vandaag twee opties open, Lamington NP en Springbrook NP, die beiden bereikbaar zijn volgens onze routeplanner. Alleen houdt die routeplanner niet altijd rekening met de onverharde wegen en de (on)mogelijkheden van onze huurauto. De afslag naar Springbrook NP ziet er goed en geasfalteerd uit, dus dat gaan we vandaag doen. Aan het begin van het park zien we een informatiekiosk. De mevrouw geeft ons een plattegrond van het park en vertelt precies wat we achtereenvolgens moeten doen. Dan is direct het leven weer heel simpel. Auto parkeren bij de Lookout en dan de "Twin Falls Walk" lopen. We lopen boven over de kliffen en de dubbele waterval, dalen af en lopen onder langs de klif en de verschillende watervallen. De ranger had ook een pad achter de waterval beloofd, wat na wat zoeken, een pad door de waterval bleek te zijn. Och hier in Australië droog je ook weer snel op.

Het is nog 1,5 uur rijden naar Brisbane, waar Colleen en John ons verwelkomen met witte wijn en garnalen.

Geschreven door Evarien-en-Hennie.reisverslag