Gisterochtend verlieten we Hilversum en namen op verzoek van de NS de trein via Utrecht naar Schiphol. Daar aangekomen was het inchecken snel geregeld en na een uitgebreide check mochten we door naar de wondere wereld van Schiphol. Snel langs de parfumwinkels en naar de daarna verse geur van koffie met een muffin. Nadat we onze zitplaatsen 18e en 18f hadden gevonden en ons vastgesjord hadden, kwam de gezagvoerder met het nieuws dat we eerst een uurtje moesten wachten voor vertrek. Er was nl. geen verkeersleiding op Tenerife. Dat belooft wat. De tijd werd gevuld met koffie en een gratis hoofdmassage door de tweejarige medepassagier achter ons. Nadat we eindelijk opstegen waren,
begonnen we de ruim 4 uur durende reis naar Tenerife. We zagen het met de vulkaan de Teide al van verre opdoemen. Het was inmiddels al kwart voor 7 toen we landden en dus donker. De autoverhuur had een Hyundai voor ons klaar staan en na ontdekt te hebben dat je alleen kunt starten na het intrappen van de koppeling, konden we op pad. Ons hotel ligt in Arona op 800 meter hoogte, op de helling van de Teide. Dat wordt klimmen en vooral interessant wanneer je een auto huurt uit de klasse “small”, met de daarbij geleverde trekkracht. Spannend in het donker met na elke bocht weer een volgende helling, variërend van 10 tot 20%. Evarien is uiteindelijk zonder problemen geslaagd voor de hellingproef. Onze spullen in de kamer en ons laten verwennen door onze gastvrouw. Vandaag vissoep en tonijn op het menu. Na een lange nacht werd het tijd om te gaan bekijken waar we eigenlijk terecht waren gekomen. Vanaf het balkon een mooi uitzicht over de dorpjes en de kust ver onder ons. Het ontbijt was uitgebreid en met een koffie op het balkon was het tijd om plannen te maken. Allereerst werd de Autohuur van onze laatste week “gecanceld”. Voor het beklimmen van de Teide wilden we wel een iets zwaardere auto huren. Zo overdag lijken de hellingen wel makkelijker te nemen en we rijden door naar Vilaflor op 1400 meter hoogte. De zon schijnt volop en op een terrasje voor de “dulceria” is het tijd voor koffie met wat zoets. We krijgen twee koekjes en nog twee bananen mee voor onderweg van de Koekebakker. Terug naar de kust, waar het ons wel al te druk overkomt. In het land van de “all inclusifs” vinden we zowaar nog een Lidl en vinden we de ons bekende broodjes en sapjes. Zo behoudt je nog wat zekerheden in den vreemde. Terug de berg op naar Arona. Zelfs een E-bike zal hier niet voldoen zijn de woorden van Evarien, terwijl we weer een fanatieke zondagsfietser in zijn flitsende pakje inhalen. Er is nog tijd voor een wandelingetje langs een van de vele baranca’s. Vanaf de rand van de krater van de Teide lopen vele droge rivierbeddingen richting zee door diepe kloven. We worden omringd door cactussen, agaves en allerlei vetplanten. Het blijkt verstandig te zijn om tijdens een stop, waar we de Crest Espinaca van de Lidl nuttigen, niet te dicht bij een cactus te gaan zitten. De pincet en loep bieden bij thuiskomst uitkomst. Nog een tijdje op het balkon met uitzicht en dan is het al weer tijd voor een menu del dia.

Geschreven door Evarien-en-Hennie.reisverslag