We zijn nu in St. Mhiel in Frankrijk aangeland, het laatste plaatsje dat we aan de rivier de Maas aandoen. Hier een appartementje genomen om twee dagen te verblijven, terwijl er een frontje voorbijtrekt. We hadden de afgelopen week wel heel veel mazzel met het weer, elke dag zon en tijd voor terrasjes en een picknick. Genieten dus! Tot veler verrassing maakten we etappes van boven de 100 km per dag. Maar daar waren ook wel zwaarwegende redenen voor. Allereerst is het niet echt steil wanneer je in België over oude spoorlijnen fietst en jaagpaden langs de Maas neemt. Een ander bijkomende factor zijn de twee E-bikes, die ons ondersteuning geven in zware dagen.

De eerste dag fietsten we, na uitgezwaaid te zijn door het “eten met de buren” team via Knooppunten naar Utrecht. Een eerste stop was de kiosk bij het station van Hollandse Rading, waar de heerlijke taarten altijd impact op Hennie’s fietsgedrag blijken te hebben. In Utrecht bleek Kirsten op onze route te liggen en na een “normale” koffie kwamen de pontjes en het mooie stadje Vianen waar het weer tijd voor Kibbeling bleek te zijn. Uiteindelijk haalden we net voor donker het huis van Marion en Koos in Oisterwijk. Leuk om bij degenen die we op het einde van onze vorige reis in Salamanca ontmoetten, nu aan het begin van deze reis te overnachten. Na een gezellige avond bijkletsen bracht Koos ons weer op de route. Nu was het tijd om Tinus en Maria in Eindhoven op te zoeken en via een oude spoorlijn België in te fietsen.

België kent een uitgebreid fietsknooppuntnet en via het oude stadje Diest rijden we weer via een spoortraject naar Namur. Na een lange afdaling door het bos belanden we op de kade van de rivier de Sambre. Het is vrijdagmiddag en de school is uit. De kade zit vol met jongeren met kratten bier, waar we tussendoor laveren. In België is 18+ blijkbaar nog niet zo bekend. Vanaf hier zullen we de Maas en kanalen parallel aan de rivier volgen. Mooi weer, struiken in bloei, bomen die hun prille groen laten zien en een meanderende rivier zullen de volgende dagen ons vergezellen. Zo’n meanderende rivier is wel iets om rekening mee te houden. Het plaatsje Fumay blijkt tweemaal op onze route te liggen en we hebbben afwisselend wind mee of tegen. Wanneer we in een dorpje bij een bushokje stoppen om even wat te eten is het bushokje al bezet. Waar gaan jullie heen is dan vaak de eerste vraag. Wij naar Barcelona en jullie? Het is onze huwelijksreis en we gaan via de Noordkaap naar Japan.

Die E-bikes houden ons wel bezig en we moeten ons echt instellen op een ander type vakantie dan voorheen. Alleen al het fotograferen geeft al problemen. Wanneer Hennie stopt om even rustig een foto van Evarien te maken blijkt ze in standje “sport” al vlak achter hem te zitten. In het begin dachten we nog even dat deze “mixen frames” voor Evarien te hoog gegrepen waren. Ze kon met moeite haar been over de stang krijgen. Later bleek dat waarschijnlijk door al dat sporten bij “Actiefysio” haar bovenbenen wel heel krap in haar broek pasten, met als gevolg een lastige opstap. Zelfs na meer dan honderd km zijn we nog fit voor een wandeling door de stad.

Zondag is het prachtig weer en fietsen we door het Maasdal, eerst tussen steile hellingen en dan door een meer open dal. Hennie fietst voorop en wordt ingehaald door een Fransman die hem het volgende meededeeld: “votre femme Est en panne”. Dat is reden tot actie en even later staat Evarien’s fiets op zijn kop en ontdekken we een scherpe splinter die de band heeft geperforeerd. Werk aan de winkel dus en de cursus bij onze dealer Theo in Apeldoorn werpt al snel zijn vruchten af. In Sedan s/ Meuse is er plek in het oude fort en slapen we tussen muren met historie. ‘s Avonds de stad in en een restaurantje zoeken is nog wel een dingetje. Veel is er vaak niet te beleven en dat betekent dat we al drie maal op rij pizza eten. Gelukkig kunnen we nu in ons appartement zelf bepalen wat we eten na een bezoek aan de LIDL. In noord Frankrijk staat het leven een beetje stil en zijn de vele dorpjes die we op onze route tegenkomen verlaten. Wanneer we afspreken dat we bij het volgende dorp koffie nemen, kan het zo uitpakken dat we na vele dorpjes maar besluiten zelf koffie te gaan zetten.

Vandaag hadden we een rustdag in St. Mhiel, wat betekende dat we zonder bagage een rondje om het meer Madine deden, wat toch weer een tocht van 50 km opleverde. Hennie dacht dat hij geen plakspullen mee hoefde te nemen, want het waren toch nieuwe fietsen met sterke banden. Nou hij had geluk en haalde nog net het appartement met een halfzachte band en kon voor de tweede keer een band gaan plakken. We bezochten ook nog een oorlogsmonument uit de “Grand Guerre” van 1914 - 1918 bij Montsec, die aan Nederland voorbij is gegaan, maar hier overal nog voelbaar is. Onderweg komen we verscheidene forten en militaire begraafplaatsen tegen. In Verdun lezen we hoeveel miljoenen er in die oorlog gesneuveld zijn.

Nou morgen weer verder naar Toul, een ritje van 53 km, dat wordt een makkie. Daarna vervolgen we onze tocht langs de Moselle en de Saône om uiteindelijk in de mooie stad Baune aan te komen.

Geschreven door Evarien-en-Hennie.reisverslag