Inmiddels hebben we de fietsen gestald bij Peter in het hostel in Lunde, waar we over 8 dagen terugkomen om onze fietstocht te vervolgen. Vanuit Lunde hebben we de trein genomen naar Oslo. Dat lijkt simpel, maar je moet wel vooraf online een kaartje kopen, anders stopt de trein er niet eens. Gelukkig heeft Peter ons hierbij geholpen. Een kaartje in de Comfort klasse was ons deel, maar dan krijg je wel voor dit dure kaartje een slap bakje koffie gratis in de restauratie. In Oslo blijven we 4 dagen. Kunnen we ook die andere beenspieren eens oefenen. Over Oslo later meer, nu eerst het relaas van onze fietstocht van Kristiansand naar Lunde.

Na de rustige overtocht werden we om 8 uur gewekt door de kapitein met de mededeling dat het regent in Kristiansand. Lekker wakker worden is dat. Een uurtje later reden we de stad in en het miezerde inderdaad. Tijd voor koffie en al na 300 meter was het al raak bij de koffiebranderij. Meteen een leermomenten. In Noorwegen bestel en betaal je eerst voordat je de koffie krijgt. De shock van een koffie voor € 4,50 was door de pittige verhogingen in Nederland al een beetje gedempt. Je kunt ook slappe filterkoffie krijgen, maar dan betaal je ook al gauw € 3,-. Geen optie dus. Terwijl de passagiers de Ferry verlaten, loopt het café vol met Nederlanders. We spreken mensen die een minicruise doen van twee dagen met een verblijf van 5 uur in Kristiansand. We nemen fietsroute 1 richting Oslo. In het begin over fietspaden langs drukkere wegen, maar na 10 km zijn we buiten de stad en gaat het ontspannen door over rustige wegen en fietspaden. De Noren zijn trouwens heel relaxed en rijden ruim om ons heen. Het klaart op en in het plaatsje Lillesand is het zelfs tijd voor een terrasje aan de haven. Nog maar 20 km, makkie zou je denken. Maar route 1 heeft nog een gravelpad voor ons in petto dat constant steil omhoog en omlaag gaat. Dan vinden we een asfaltweggetje dat mooi langs een meer ons verder brengt. In Grimstad waar we vannacht verblijven, weer zo’n stadje van witte houten huizen, flaneren we langs de haven en scoren een biertje bij de super.

De volgende stop is het kustplaatsen Risør, wel een afstand van 92 km met veel korte klimmetjes. Het is heel anders fietsen dan in Spanje waar je kilometerslang aan het klimmen bent. Nu is het kort met de motor aan omhoog en dan bij elke afdaling weer de motor uit. We komen na 22 km om 10 uur in Arendal aan, precies de tijd dat de cafés opengaan. We rijden door langs baaien en fjorden en langs meertjes. Water genoeg hier, als het maar niet uit de lucht komt. Na elk klimmetje volgt er weer een nieuw groen dal. In Risør slapen we in het “Pensjonat”, een soort hostel waar we ook kunnen koken. We gaan boodschappen doen en in de haven op zoek naar de aanlegplaats van de Ferry. Morgenvroeg nemen we de ferry naar Oysang. Aangezien er hier een houtenbotenfestival is, blijkt de ferry elders aan te meren. Goed om te weten morgenvroeg.

De Ferry zou om 9.45 gaan en we staan al vroeg klaar op de pier. We zien veel boten hier, maar geen Ferry. Kloppen de tijden toch niet die we doorkregen. Dan maar eerst naar de bakker voor koffie met. Blijkt de Ferry pas om 11.15 te gaan. Op zich is dat niet erg, maar we krijgen nog een Ferry en moeten dik 90 km rijden vandaag. We wachten “on the Dock of the Bay”, terwijl de zon zijn best doet. Er komen ook nog twee Nederlanders aan op de fiets die dezelfde richting gaan. Stipt op tijd komt de houten Ferry en brengt ons snel naar Oysang aan de overkant. Dat scheelt toch gauw 30 km omrijden. De volgende Ferry is 20 km verderop en we hebben 1,5 uur om er te komen. Dat gaat makkelijk lukken over een smalle weg door een prachtig Noors landschap. Met Joran en Nathalian staan we op de pier en zien de ferry’s heen en weer varen in de baai. Maar geeneen komt er onze kant op en het is ruim over enen. Joran ziet een telefoonnummer staan bij de info, belt en vraagt wanneer de Ferry komt. “Oh, staan jullie op de pier, dan kom ik naar jullie toe”. Een Ferry midden op de baai verandert ineens van richting en komt onze kant op. Zo gaat dat hier dus en 15 minuten later staan we op de kade van Krageró. Boodschappen bij de Spar voor een picknick onderweg en verder, want het is half twee en nog 70 km te gaan. Het is prachtig fietsen onder een blauwe lucht over rustige weggetjes. De kustlijn is grillig met veel eilandjes, inhammen en fjorden. Soms rijden we langs de kust en soms in het binnenland, maar altijd is het water dicht bij in de vorm van de zee, fjorden, meertjes of een riviertje. We genieten volop. Om de snelweg te mijden heeft men nog een gravelpad genomen, waarvan de klim wel iets te steil is. In Brevik zijn de accu’s praktisch leeg, dat is een mooie aanleiding om een ijsje te nemen terwijl wij en de accu’s opladen. Boodschappen voor vanavond en doorrijden naar Porsgrunn, waar we via airbnb een huis hebben. Dat blijkt echt een huis te zijn met vele kamers. Eén is er perfect voor de fietsen. Na deze lange inspannende dag zitten we voldaan met een biertje om acht uur op het terrras.

Een dag rest ons nog om Lunde te bereiken. We verlaten de kust en rijden naar het noorden het binnenland in. Direct volgt er een klim van150 meter met bovenop een kerkje. Houten kerkjes zijn er in Noorwegen te over. Bijkomend voordeel is dat er altijd bankjes staan, een mooie gegarandeerde rustplek. We rijden naar Ulefoss over de drukkere route 36, maar kunnen ook geregeld een gravelpad nemen. Het zijn van die brede gravelwegen met een ondergrond als een wasbord. Het is dan de kunst om de vlakke stukken te zoeken anders wordt je door elkaar gerammeld. In Ulefoss begint een volgende route, route 2 langs het Telemarken kanaal. Het Telemarkenkanaal verbindt een aantal meren, waardoor een vaarweg van 115 km ontstaat. Om hoogteverschillen te overbruggen liggen er soms wel 6 sluizen achter elkaar metnieder een hoogteverschil van wel 10 meter. We gaan de route fietsen en wanneer je denkt dat fietsen langs een kanaal makkelijk is, moet je niet naar Noorwegen gaan. Bij elk volgend sluizencomplex verlaat de route de vaarweg en rijden we door de heuvels omhoog om later bij een volgend complex weer steil af te dalen. Bij de sluizen van Vrangfoss gaan we wat drinken. We hebben de eerste dag 5000 kronen geprint, maar er nog niets van uitgegeven. Overal kun je pinnen hier. Laten we toch maar eens cash betalen denken we, anders blijven we nog met die kronen zitten. De mevrouw schrikt ervan en er wordt door het personeel naarstig gezocht naar het wisselgeld. We bereiken even later het plaatsje Lunde, waar we in de jeugdherberg slapen. De beheerder is Peter, een Nederlander die hier 11 jaar geleden naartoe is gegaan. Hij reageerde op een oproep om in dit dorp te komen wonen en werken, aangezien veel jongeren het dorp verlaten hadden. De jeugdherberg is gevestigd in een voormalig bejaardenhuis en we krijgen een ruime kamer met keuken en badkamer met verhoogd toilet. Het is zaterdagavond en we willen nog even naar de super voor een biertje. Nou dat loopt even anders. De caissière vertelt ons dat er zaterdags na 18 uur geen bier meer verkocht mag worden, anders wordt het natuurlijk een zooitje hier. Even later lopen we met alcoholvrij bier terug naar huis. In Oslo wordt het nog leuker wanneer we door de week een biertje willen kopen. De koeling met bier is na acht uur ‘s avonds met een slot afgesloten. Dat was weer een leermomentje. Een biertje in het café mag wel voor de prijs van € 10,-.

Geschreven door Evarien-en-Hennie.reisverslag