Hallo volgers

De Montenegrijnen zijn aardige mensen, beetje slecht te verstaan maar ze menen het goed.
Gisteravond lekker gegeten en een wijntje uit eigen tuin gedronken.
Voor de prijs hoef je het niet te laten.

Vanmorgen rond half tien op de fiets. Ik wist dat ik moest klimmen vandaag maar eigenlijk vanaf het begin wilde het niet.
Ook niet na extra medicijnen, het was zo'n dag dat je eigenlijk nergens aan moet beginnen maar ja.......
Zo'n 15 km klimmen heb ik nog gered maar toen moest ik toch echt opgeven, nog verder fietsen zou een echte aanval worden onder meer omdat ik mijn hartslag niet onder controle meer kreeg.
En dat op een berg weg in no where!!.
Nergens een dorp of wat dan ook te bekennen.
Toen kwam er een kleine campeerauto langs met Nederlanders. Ze stopte om te vragen of het ging, Ton het verhaal gedaan en Chris en Ineke boden aan om te proberen mijn fiets en de bagage in de auto te krijgen. Met het voorwiel eruit is dat gelukt, Een punt afgesproken waar ik Ton weer zou opwachten.
Alleen de telefoon laat je hier regelmatig in de steek.
Afijn ik in de auto en Ton zonder bagage op weg.
Bij het afgesproken punt alles weer uit de auto wat gedronken met Chris en Ineke ,zij verder met hun tocht.ik ben ze eeuwig dankbaar.
Ik wachten op Ton en daarna zijn we verder gaan fietsen.

De grens met Albanië ben je zo over en toen was het nog 15 km plat fietsen naar dit stadje.
Albanië ziet er heel anders uit dan Montenegro maar dat gaan we morgen verder zien.


Ik heb vandaag mijn grens weer eens gezien en met mijn neus op de feiten gedrukt.
Als je lijf je in de steek laat
Hol er dan vooral niet achteraan

Fijne avond

Ton en Els

Geschreven door Elsentongaanweerfietsen