Vandaag is onze laatste volledige dag op Kroatische bodem aangebroken. Hoog tijd voor een iets steviger ontbijtje. daarna werd, terwijl drie jongelui de gasten in het zwembad, maar vooral zichzelf entertainden, het blogje van gisteren geschreven.

Na het middagmaal, waar ook de meeuwen weer van mee hebben genoten, trokken we richting Porec. Deze keer hebben we de 4,5km nog eens te voet afgelegd. De curve van ons aantal stappen begint nu écht op de Coronacurve te gelijken.

Op automatische piloot liepen we richting Wine Corner. Bettina heeft daar de voorbije dagen al zoveel rosé gedronken, dat Toni door zijn voorraad zat. We hebben ons daar maar beholpen met een cocktail en een pintje. Bij het afrekenen werd het nog even spannend. Normaal betaalden wij bij Toni altijd in euro, maar Toni was naar huis gaan eten. De dienster wist niks van de wisselkoers, dus vroeg ze om in Kuna te betalen. Die hadden we echter niet meer voldoende. Met veel zwier zei Bettina dat ze wel met de kaart zou betalen. Die werd echter tot drie keer toe geweigerd. Dienster raakte al licht in paniek en ging de hulp inroepen van een garcon van een naburig café. Maar het mocht niet baten.... Vermoedelijk heeft de bank eerder deze week een verkeerde kaart van Bettina geblokkeerd. Gelukkig bestaat er nog MasterCard...

De terugweg naar het hotel gingen we met het treintje afleggen. Op weg naar het treintje, zag Bettina in de jachthaven een kraampje waar henna-tattoos gezet werden. Na lang zoeken vond ze nog een plekje vel waar nog niets op stond en besloot ze een tattoo te laten zetten op haar rechterhand.

Een braaf maske heeft in nog geen twintig minuten tijd, vanuit een klein potje inkt een mooie tattoo tevoorschijn getoverd. Zie de fotootjes in bijlage.

Ik wou niet achterblijven en heb er dan ook maar één laten zetten, maar op een nogal persoonlijke plaats, dus geen fotootjes. Ze heeft dat potje inkt wel drie keer moeten opvullen....

Na de terugeist met het treintje, hebben we ons nog wat opgefrist en hebben wij als goeie katholiek deelgenomen aan het laatste avondmaal.

Na het eten nog even tot aan zee gewandeld voor nog wat fotootjes van de laatste zonsondergang én geloof het of niet... voor een zwempartijtje in zee. Dit wou ik al doen van de eerste keer dat we in 2016 naar hier kwamen, maar het was er nog nooit van gekomen...

Morgen vertrekken we pas om 19u30 dus we hebben ons verblijf hier nog een beetje verlengd. We hoeven morgen pas tegen 18u van de kamer. Dus we kunnen het inpakken nog even uitstellen....

Nu nog even meezingen met het repertoire dat hier elk avond door de boxen schalt. Meezingen lukt al aardig, de dansjes iets minder....

Bij leven en welzijn tot overmorgen, voor alweer het laatste blogje.
We zullen ons best doen om op de terugreis nog wat van het goeie weer (27°) mee naar huis te brengen....

Geschreven door Bettina.en.gert.op.reis