Lekker geslapen vannacht.... Gisteren als een blok in slaap gevallen en van heel de nacht geen kik meer gegeven... Tijd voor ontbijt nu. Wanneer we beneden in de lobby aankomen, beseffen we ineens dat we in een hotel met 1543 kamers (25 etages) zitten. We moeten ons werkelijk doorheen een mensenzee wurmen om tot aan de eetplaats te geraken, het lijkt de Gele Zee wel, want 99 % van de mensen uit de lobby bestaat uit Chinezen. Gisteren vertelde Helena dat er 1,5 miljoen Chinezen in Moskou rondlopen. Volgens mij verblijven die allemaal in ons hotel... In de eetzaal was het al niet veel beter, het was echt naar een plaatsje zoeken. Toen we uiteindelijk twee stoelen hadden bemachtigd en Bettina om koffie was, moest ik wel al een potige Rus tackelen, want die wou er vandoor gaan met Bettina haar stoel. Toen we allebei terug aan tafel zaten, beseften we dat geen van beiden een mes had. De twintig bestekmanden in de eetzaal opgespoord, maar nergens nog messen te vinden. Het was even wachten tot de afwasser in gang was geschoten er er nieuw bestek werd aangevoerd. Het ontbijt was net als het vorige avondmaal niet echt een Michelinster waard... Na het ontbijt even opgefrist en weer een tocht door de Gele Zee gemaakt tot aan de hoofdingang waar Pauly en Helena ons verwelkomden voor de excursie vandaag. Met de bus en gelegenheidsbestuurder Georgyi ging het richting Rode Plein. Onderweg kregen we weer heel wat weetjes te horen over Moskou, een stad met 9 treinstations, 4 luchthavens en twee havens. Bevolking meer dan 15 miljoen met meer dan 200 nationaliteiten, de Chinezen vallen m.i. toch het meeste op...
Voor we het Rode Plein opstapten, waren we eerst nog getuige van de aflossing van de wacht aan het Graf van de Onbekende Soldaat. Na de aflossing wandelden we het Rode Plein op. Dit viel eigenlijk een beetje tegen... Niet alleen zat de zon verkeerd om deftige foto's te maken, maar het leek er ook op alsof ze de Michel van Kontrimo hier hadden losgelaten. Zo ver je kon kijken stond alles hier in de stelling en nagenoeg het hele plein was afgesloten en stond vol tribunes. Dit weekend wordt 871 jaar Moskou gevierd... de Michel had hier serieus kunnen bijverdienen. Het Lenin- mausoleum was volledig aan het zicht onttrokken, gelukkig konden we aan de achterkant van de Bassiluskathedraal nog enkele plaatjes schieten. En bovendien is het plein dan nog niet eens rood ....
Met de bus ging het vervolgens richting Kristus Verlosserskathedraal. Een spiksplinternieuwe kathedraal ( geopend in 1999) gebouwd op de plaats waar de oude ooit had gestaan. Dit is de grootste en hoogste Russisch-orthodoxe kerk in de wereld. Uiteraard werden wij bij het binnengaan gecontroleerd. Een "vriendelijke" Russische bewaker zij in plaats van 'goeiemorgen' tegen mij 'no pictures!'.... yeah right, als je nu één ding niet tegen mij moet zeggen.... Uiteraard heb ik hier geprobeerd wat fotootjes te maken, maar ik post ze pas als ik terug in België ben... je weet hier nooit wie er mee kijkt op je account :-) Na de kathedraal wandelden we even tot op de brug over de Moskva, waaraan Moskou haar naam ontleent. Moskou betekent overigens 'zwart water' of 'vuil water'. Van op deze brug had je een mooi zicht op het Kremlin en op de kathedraal. Na dit bezoekje ging het richting Mussenberg aan de universiteit van Moskou. Van hieruit had je een mooi panorama van de stad en zicht op het stadion waar de finale van het WK voetbal zich had voltrokken. Het grootste deel van de groep ging deze namiddag een bezoekje brengen aan het Tretyakov-museum, een wereldberoemd museum... De rest van de groep werd gedropt in het centrum van Moskou en moest op eigen houtje thuis zien te geraken... Als we die morgenvroeg niet zien opduiken voor het ontbijt, zullen we best eens bellen naar Buitenlandse Zaken... De rest ging vervolgens eerst een hapje eten in het museum en ging daarna kennis maken met honderden iconen en schilderijen van beroemde Russische kunstenaars. Moe van het vele slenteren keerden we terug naar het hotel. Hierbij gebruikten we voor de eerste maal het befaamde metrostelsel van Moskou. Even zoeken in het begin, maar uiteindelijk wijst alles zichzelf uit... De metro is gezien het drukke bovengrondse verkeer het meest ideale transportmiddel in Moskou. Vele duizenden Moskovieten maken er dan ook dankbaar gebruik van. En zitje bemachtigen in de metro is dan ook quasi onbegonnen werk... Na het avondeten, dat me dit keer wel smaakte, maar nog steeds geen Michelinster verdiende, hadden we met een beperkte groep afgesproken om terug met de metro richting Moskou centrum te rijden omdat Moskou by night te ontdekken. Na een fikse wandeling en etttelijke mooie foto' s later keerden we omstreeks 22u30 terug naar het hotel. Na een fris pintje tijd om naar de kamer te gaan, beetje te verfrissen, naar familie kijken uiteraard, blogje te schrijven en in ons bedje te kruipen. Morgen is het weer vroeg opstaan voor onze laatste volledige dag in Moskou. Deze dag zal voor het grootse deel in het teken van het Kremlin staan... Bij leven en welzijn, tot morgen!

Geschreven door Bettina.en.gert.op.reis