Nooit geweten dat een mens zo hard kon zweten. Midden in de nacht wakker geworden van een kletsnat, maar dan ook ècht kletsnat kussen. Kussen dan maar omgedraaid en weer veder geslapen, om een uur later dan weer wakker te worden wegens dezelfde reden. Gelukkig hebben we hier twee hoofdkussens.

Deze morgen het stadje ingedoken en wat weesten shoppen. Ondanks de ietwat lagere temeratuur om 10 u (36 graden), voelde het veel warmer en vochtiger aan dan de voorbije dagen. Het zweet gutste dus binnen de kortste keren weer van ons lichaam. Het was dus een kwestie van zoveel mogelijk van schaduwplek naar schaduwplek te slenteren. Na een kleine verfrissing opnieuw richting hotel voor het middagmaal. Bij het middagmaal kunnen wij ook al een blik werpen op het menu voor 's avonds. Bij de voorgerechten stond er een soepje van peren en appels. Dit leek ons toch een rare combinatie, dus we keken al nieuwsgierig uit naar het avondmaal.

Na de middag opnieuw tijd voor een Italiaanse siësta. Bettina voelde zich niet lekker door de warmte. Uit vrees voor nieuwe muggenbeten zijn we dan ook maar niet tot aan het zwembad gegaan. gelukkig beginnen de beten op onze benen ietwat te ontzinken en is de hinder al geel wat minder.

Na een verkwikkende douche zijn we naar onze vaste stek getrokken voor onze avondaperitief. Voor 5,5 EUR drink je hier twee aperitieven (Aperol-Spritz en witte wijn) en krijg je bovendien nog heel wat knabbeltjes erbij geserveerd. Na het aperitief was het tijd voor een kort internet-moment in de lobby van het hotel.

En dan was het eindelijk zo ver.... We zouden kennis maken met de befaamde Italiaanse peren- en appelsoep. Toen de soep werd opgediend keken we echter beiden even raar... Voor onze neus stond een ordinaire preisoep. Gauw nog even op het menu gekeken ; er stond pottage du poireaux et pommes... Klein foutje in mijn vertaling dus deze middag.... Laten we het maar op de warmte steken... de preisoep was overigens lekker, net als de rest van het eten. Zo... Einde van mijn blogje voor vanavond. Wij maken nog even een korte avondwandeling in het stadje, terwijl op het terras de muziek van ons huisorkest weerklinkt. Het is hier weer dansavond voor eenzame Italiaanse bejaarde vrouwen en andere eenzaten...
A domani voor het verslag van onze laatste dag in Abano, zaterdag zit het er weer op en keren we huiswaarts.

Buonanotte!

Geschreven door Bettina.en.gert.op.reis