Opgestaan met mistig, druilerig weer...
Onze voorlaatste dag brengt ons naar het tsarendorp Poesjkin, zo een dertig kilometer buiten Sint-Petersburg. Hier vind je het ene tsarenpaleis naast het andere. Wij bezoeken vandaag het Catharinapaleis. Maar voor het zover was, had onze gids Natalya nog een verrassing in petto. We zouden eerst halt houden bij een bijzonder bouwwerk, de Tsjesmekerk, gelegen in een buitenwijk van de stad. Het kerkje was gebouwd in opdracht van tsarina Catharina de Grote. Zij had aan haar poulain Yuri Velten, zoon van haar Nederlandse banketbakker, gevraagd om voor haar een bijzonder bouwwerk te realiseren. Dit bouwwerk zou ter herdenking zijn van de slag bij Cesme, waardoor Rusland de Krim in handen had gekregen. En wat bouwen de Russen als ze iets willen eren? Geen standbeeld, maar een kerk! En aangezien het deze keer een zeer uitzonderlijke kerk moest worden, ging Yuri inspiratie op doen bij zijn vader, de banketbakker van de tsarina. Zo kwam het dat hij voor haar tussen 1777 en 1780 een knalroze kerk liet bouwen, in de vorm van een marsepeintaart, met slagroom incluis. We namen even de tijd voor wat fotootjes en volgden even de Russisch-orthodoxe eredienst die aan de gang was even mee.
Na deze verrassing reden we door tot aan het Catharinapaleis.
Dit paleis was opgetrokken als zomerresidentie voor tsarina Catharina de Grote. Het gebouw was ongeveer 5 maand per jaar bewoond. Tijdens WO II werd het paleis moedwillig vernietigd door Duitse troepen, die afdropen na het mislukte beleg van Leningrad. De wereldberoemde barnsteenkamer werd door de nazi's volledig ontmanteld en meegenomen. Deze is tot op heden niet meer teruggevonden. Enkel de buitenmuren van het paleis stonden nog recht. Na jarenlange restauratie is het paleis rond 2003 weer open gegaan voor het publiek. Enkele zalen zijn reeds gerestaureerd, het grootste deel van het paleis is echter nog niet gerestaureerd. De fameuze barnsteenkamer werd minutieus nagemaakt.
Voor we binnen gingen, kregen we weer een set oortjes, die in tegenstelling tot de Hermitage van bij het begin perfect werkten. Binnen deed een Russische bewaker even moeilijk: toen onze groep de gang naar de veiligheidspoortjes in stapte, vlogen we weg. Toen de laatste van de groep uit de gang stapte, deed hij teken dat we mochten komen. Met iemand zijn voeten spelen, noemen we dat hier... Bij de Russen is dat gewoon om even hun gezag te tonen.... Over voeten spelen gesproken, alvorens we verder gingen, moest iedereen overschoenen dragen, om te vermijden dat de parketvloeren zouden worden beschadigd. Via een marmeren trap kwamen we in een prachtige balzaal, vol goud, spiegels en prachtig schilderwerk. In de overige kamers stonden gedekte tafels, prachtige kasten en schilderijen. En dan kwamen we uiteindelijk bij de beroemde barnsteenkamer, vanzelfsprekend was fotograferen hier verboden! Uiteraard had ik dat plakaatje niet gezien, maar een bewaakster had wel gezien dat de duim,van mijn hand die nonchalant op mijn fototoestel rustte, af en toe toch een lichte druk op de afdrukknop maakte. Plots kreeg ik vanuit het niets een ferme tik op mijn handen, met een venijnige vrouwelijke "No photo! Turn it off!". Ik heb veiligheidshalve maar niet omgekeken en ben braaf enkele meter verder gegaan .... om nog wat fotootjes te nemen. Na ongeveer 45 minuten stonden we aan de uitgang. De mist was inmiddels weggetrokken en een stralend zonnetje was aan het schijnen...
r Na het museum gingen we eerst nog een klein wandelingetje maken in de tuinen van het kasteel, om vervolgens een hapje te gaan eten in een voormalige watertoren die werd omgetoverd tot restaurant. Na het eten reden we met de bus tot aan de kade van de Fontanka, één van de rivieren in Sint-Petersburg. Van hieruit maakten we een rondvaart via de Mojka en de Neva en zagen we nog enkele mooie gebouwen vanuit een ander perspectief. Na de rondvaart ging het te voet naar de metro, met onderweg nog een stop aan een mooie delicatessenshop volledig in art-déco-stijl ingericht. Om 18u gauw gaan eten, want om 19u15 kwam de bus ons halen voor een bijkomende avondactiviteit. Wij gingen een echte Russische folkloreavond bijwonen. Het prachtige Bagatitsa-gezelschap vermaakte ons met een twee uur durende show, vol met Russische traditionele liederen en wervelende Kozakken. Tijdens de pauze genoten we nog van een glaasje cava en enkele hapjes.... Nadat het gezelschap met het vanzelfsprekende Kalinka afscheid van ons had genomen, kwamen we omstreeks 23u30 moe, maar voldaan weer aan bij hotel Moskow. Tijd om te gaan slapen nu, morgen wacht ons nog een lange vermoeiende laatste dag in deze mooie stad...

до завтра
(Do zavtea)
(Tot morgen)

Geschreven door Bettina.en.gert.op.reis