Als ik het niet doe, zal Bettina het zeker niet nalaten, dus ik begin deze blog met een rechtzetting van de blog van gisteren....

Toen ik me gisteren neerlegde in de hete modder en mijn gezicht even een grimas vertoonde, vroeg de masseur met een grijns op zijn gezicht: "Caldo ???". Gelet op mijn ruime kennis van de Italiaanse taal en de sprekende gelijkenis met het Engelse woord "cold", dacht ik dat hij vroeg of het te koud was.

Toen ik vandaag de puffende Italianen steeds hoorde zeggen dat het "caldo" was, begon ik toch even te twijfelen. Dus snel even gegoogeld en wat blijkt: caldo betekent heet. Die verdomde Engelsen hadden me dus op een dwaalspoor gezet.

Vanmorgen om 6u15 reeds een eerrste keer wakker geworden door de jeuk aan mijn inmiddels beruchte muggenbeten en door de warmte. De temperatuur 's nachts bedraagt hier ongeveer 27 graden (met de airco aan), ik vermoed dat het in Belgenland nog niet eens zo warm is overdag....gelukkig nog even de slaap kunnen vatten nadien....

Na het ontbijt zijn we richting markt vertrokken. Een markt zoals zovele markten' kraampjes met groenten, fruit, vis en kleren, vooral veel kleren.....Bettina heeft haar ogen de kost kunnen geven en kon uiteraard ook niet met lege handen terugkeren. Ondertussen was de temperatuur reeds aardig aan het opzlopen, zo een 38 graden in de schaduw.... Het zweet stroomde reeds in beken langs mijn rug en vanonder mijn pet naar beneden. Na het marktbezoek zijn we via het kerkhof van Abano afgezakt. Een mooi onderhouden begraafplaatsje ... Opvallend is hoe hele families hier samen worden begraven, ofwel in gemeenschappelijke grafkelders met bijhorende kapel, hoe rijker hoe groter het grafmonument, ofwel ingemetseld in een hoge muur. Na een bezoekje aan het kerkhof begeven we ons terug richting hotel.... Ik voel de zon door mijn kleren heen de huid verbranden, het zweet gutst gewoon naar beneden. Gemeentearbeiders zijn bezig met het scheren van de heggen onder deze brandende zon, die mannen zweten nog geen druppel ..'.
De kilometer die we moeten stappen lijkt eindeloos lang te worden....
Net op tijd bereiken we de ijs-Chinees waar we binnen in de koelte een colaatje kunnen drinken. Deze tocht had geen kwartier langer moeten duren, want anders hadden ze me weg kunnen voeren naar de plaats die we zonet hadden bezocht.... Bettina leeft met me mee en zit me gewoon in mijn gezicht uit te lachen.... Wedden dat ze hier straks 'de seut' gaat bijtypen? (tis wel zo hé, ge zijt een seut !! ?) (zie je wel, ik had het gezegd hè)
Nadat ik wat was afgekoeld, keerden we terug naar het hotel. Terwijl Bettina op het terras bleef zitten met de ipad, trok ik richting douche. Toen ik uit de douche stapte en droge kleren had aangetrokken, stapte ik de slaapkamer in. Ik hoorde het soppige geluid van water en had opnieuw natte voeten, blijkbaar had ik de douche-appel wat slecht gericht en was het water over de badrand gelopen en via de badkamervloer de slaapkamer ingelopen, waar zich al een mooi plasje had gevormd ... Gelukkig droogt alles nogal snel bij 40 graden.
Na het middageten was het opnieuw tijd voor een korte siësta. Om 15u30 was het tijd voor onze tweede massage. Elena leek vandaag weer verdacht veel op Fabrizio van gisteren. Opnieuw was ik voor een half uur overgeleverd aan zijn trek- en duwwerk. Op een bepaald moment dacht ik dat hij aan het proberen was om.mij door de massagetafel te duwen. Toen ik na de massage in de spiegel keek zag ik dan ook de indruk van de rand van de massagetafel op mijn voorhoofd. (Amai zunne ?) (ècht waar, kijk maar naar de foto)
Na de massage begon het stilaan aperitieftijd te worden en trokken we naar onze inmiddels vaste bar. Op aanraden van aperitief-expert Ann bestelden we een Apèrol-spritz. Goede keuze van onze expert! Na ons afsluitend wit wijntje was het alweer tijd voor het avondmaal, gevolgd door mijn vaste blogmoment.
Morgen en overmorgen zullen nog twee rustige dagen worden: de hittegolf die hier ondertussen al enkele weken duurt, houdt nog aan. Er worden temperaturen tot 41 graden verwacht de komende dagen (in de schaduw).
Ik verwacht dus niet nog veel schokkende zaken te gaan vertellen in deze blog, maar zeg nooit nooit....

A domani, buonanotte!

Geschreven door Bettina.en.gert.op.reis