Na een verkwikkende nachtrust liep rond 8u de wekker af. Even de douche ingesprongen, propere kleren aangetrokken en na het overvloedige buffet van gisterenavond, nieuwsgierig naar het ontbijtbuffet uitgekeken. Ook deze keer konden we onze ogen weer de kost geven.
Uiteraard werd het ontbijt gestart met een glaasje bubbels. Vervolgens was er keuze uit koud, warm, zoet, zout, gezond, ongezond, ... Kortom als je wil,kan je je hier al van 's morgens vroeg een indigestie eten! Na het ontbijt eerst het blogje van gisterenavond afgewerkt... Vervolgens de wandelschoenen weer aangetrokken en in de richting van de jachtaven gewandeld. Daarna opnieuw richting Porec gestapt. Uiteraard mocht hierbij een bezoekje aan de verschillende kraampjes op de dijk niet ontbreken. Tegen het middaguur kregen Bettina en ik zo'n klein hongerke. We zochten ons een plaatsje op het terras van de Italiaanse Toni. Voor zo'n slordige 98 Kuna (14 EUR) kregen we een Ceasar's Salad en een Pizza Diavola voorgeschoteld. De pizza was net iets te groot voor mijn klein hongerke. Wie echter een groot hongerke heeft kon wat verder ook een pizza van 1m20 bestellen ! Ondertussen was het zonnetje verdwenen en vielen de eerste regendruppels. Gelukkig duurde de bui maar eventjes. Nadat ons overdadige middagmenu eventjes tijd had gekregen om te zakken, gingen we verder met onze ontdekkingstocht in Porec. Via een straatje met veel winkels, een promenade langs de Adriatische Zee en enkele kleine steegjes, kwamen we uit bij de 6de eeuwse Byzantijnse Sint-Eufrasiusbasiliek. Normaal gezien 40 Kuna inkom, maar blijkbaar had de ticketverkoper vandaag geen zin om te werken. De deuren van de ticket ofice waren gesloten, gelukkig had hij de deuren van de basiliek niet gesloten en konden we vrij in en uit de basiliek lopen en de nodige foto's nemen. Het was ons al opgevallen dat er vandaag opvallend veel mensen in Kroatische voetbalshirts rondliepen. Toen we door een steegje met enkele typische wijnbars liepen, werd de reden ons duidelijk. Overal stonden er TV-toestellen opgesteld: Kroatië speelde vanmiddag op het EK tegen Turkije. We besloten dan maar om ons vandaag als echte Kroaten te gedragen: in het gezelschap van een handvol uitgelaten voetbalsupporters en een liter muskaatwijn nestelden wij ons op een barkruk en volgden we de wedstrijd mee. kroatië won uiteindelijk met 1-0 en dat hebben we kunnen ondervinden. Onze Kroatische supporters raakten maar niet uitgezongen... Na de wedstrijd werd het hoog tijd om weer richting hotel te trekken, wabt honger dat we hadden... (Niet dus...). Toen we opnieuw langs de kraampjes liepen, probeerden de verkopers hun waren weer aan te prijzen. Wanneer je in Kroatie de prijs vraagt, krijg je naast de gewone prijs reeds direct de 'special price' meegedeeld.... Volgens mij snappen ze de werkwijze van afdingen hier niet echt... Eėn van de verkopers wou ons zijn waren zelfs aan de helft van de prijs verkopen, enkel en alleen omdat we Belg waren... Het heeft dus toch nog een voordeel.... Terwijl de regen zachtjes neeviel, liepen we verder richting hotel, zo' n goeie 3,5 km verder. Na een doucheke was het hoog tijd om (weer) te gaan eten. We zochten ons opnieuw een rustig plaatsje op het terras uit, in de eetzaal was her nogal rumoerig. Een tafel mannelijke Russen, met aan het hoofd een Russische matroesjka (die egenlijk ook op een man leek), maakten nogal wat kabaal. Waarschijnlijk omdat de drank aan die tafel nogal rijkelijk vloeide. Als iedereen in België een foto van deze matroesjka aan zijn voordeur zou hangen, was het inbraakprobleem zo opgelost. Geen enkele dief zou het nog wagen om ook maar een voet in huis te zetten. Zelden zo een onvriendelijk ogend mens tegengekomen. Ik moest sponraan aan een Engelse bulldog denken die we eerder die dag waren tegengekomen. In tegenstelling tot deze Russin was dat een schoon beestje....ook Nicky en Nathalie waren weer van de partij. Onze reisgenoten uit Roesselare, die eigenlijk uit Pittem blijken te komen, kwamen bij ons aan tafel zitten.
Bljkbaar hadden we hun taaltje gisteren dus toch niet zo goed verstaan... Misschien toch nog wat bijles bij Tine gaan volgen.... Het was reeds na negenen, toen we, onder lichte dwang van het personeel, de eetzaal verlieten. Zelfs de Russische delegatie had het niet zo lang volgehouden.... Maar ja, er moet iemand de laatste zijn... Morgen gaan we verder met onze ontdekking van dit mooie land met zijn vriendelijke bewoners. We gaan proberen om met het openbaar vervoer tot in het mooie Rovinji te raken. Als dat lukt, lees je er hier morgen alles over... Moest het niet lukken, kan iemand ons dan komen zoeken aub ???

Do sutra i laku noc!

Geschreven door Bettina.en.gert.op.reis