Ook vandaag was het vroeg dag... opnieuw lekker ontbeten, glaasje cava (voor sommigen glaasjes cava) erbij.... Om 9u15 opgehaald door Mario. Deze keer geen minibus, maar een éénvollumer. Mario had bovendien één gast te weinig meegeteld, dus het zou behoorlijk krap worden in zijn auto.
In de wagen zaten reeds twee dames die werden opgepikt in het hotel in Umag. Eerst reden we richting Funtana waar nog een koppel werd opgepikt. Mevrouw nam plaats naast de twee dames op de achterbank, de man ging naast Mario en Bettina op de voorbank zitten. Op dat moment zaten Pascale, Patrick en ikzelf nog enigszins comfortabel op de middelste bank. Maar lang zou dat niet duren, want bij hotel Eden in Rovinj, moest er nog een jongeman opgehaald worden. Volgens Mario zou dat wel lukken, bovendien was het toch maar voor een klein stukje. Zo makkelijk lukte het echter niet: pascale moest genoegen nemen met een miniem stukje zetel en een klein stukje Patrick, niet echt comfortabel te noemen dus. Bovendien bleek het korte stukje meer dan een half uur in beslag te nmen... in Fazana aangekomen, ging Mario om de tickets voor Brujini. Om 11u gingen we aan boord van de overzet om twintig minuutjes later voet aan wal te zetten op het grootste van de 14 eilanden, Veli Brioni. De eilandengroep was reeds bewoond in de tijd van de Romeinen, later hebben de Venetianen villa's er gebouwd. In de recente geschiedenis was het domein het buitenverblijf van Tito. Tito had er o.a. zijn privé-zoo. Hierin zaten allerlei dieren die hij als relatiegeschenk had ontvangen. Op het eiland ontving Tito tal van staatshoofden en beroemdheden. Ook onzen Bo en zijn Fabby waren hier ooit te gast. De zoo is inmiddels gesloten. De nakomelingen van enkele van de dieren zitten nu in het Safarikpark op de noordzijde van het grootste eiland. Het enige dier dat Tito nog persoonlijk heeft gekend is de olifant. Ook de villa van Tito bestaat nog steeds. Samen met twee andere villa's staat deze open voor publiek verboden terrein op het eiland, bewaakt door militaren. Een verblijf in de villa van Tito is enkel weggelegd voor staatshoofden. Ander hoogwaardigheidsbekleders hebben toegang tot de twee andere villa's voor zo een 2000 euro per nacht. Te voet hoeven ze zich ook al niet te verplaatsen want ze kunnen beschikken over de unieke Caddilac Eldorado van Tito himself, voor zo een 700 euro (per uur!). De wagen stond momenteel niet in zijn stalling en zou pas morgen of overmorgen terugkeren naar zijn plaats. Aangezien de auto het eiland niet mag verlaten, stond hij waarschijnlijk te blinken bij één van de villa's waar momenteel een Poolse delegatie verblijft.
Na onze aankomst hebben we eerst, in gezelschap van onze Engelstalige gids, een bezoekje gebracht aan het museum. Hierin is een hele verzameling aan te treffen van allerlei exotische dieren die Tito ooit als geschenk heeft gekregen. Na hun (natuurlijke) dood werden de dieren opgezet. Op de bovenverdieping van het museum verneem je via een fototentoonstelling vanalles over het privéleven van Tito en over de beroemdheden die er ooit hebben verbleven. Na het museumbezoek was het tijd om het eiland met het treintje te verkennen. Via het golfterrein ging het langzaam richting Safaripark. Hier zitten nog een aantal zebra's, paarden, shetlandpony's, runderen, struisvogels etc. We hadden de pech in eem wagon te zitten die vol met gezinnen met kinderen zaten. Door het geroep en getier konden we geen woord meer horen van wat de gids allemaal te vertellen had. Vooral de Russen die hadden precies nog nooit een paard of een ezel gezien.... Gelukkig hielden we ter hoogte van het olifantenverblijf even halt en konden we de benen even strekken, juist op tijd om een Dafalgan te vermijden.... Na de pauze gauw een andere plaatsje gezocht om aan de kindertuin te ontsnappen, deels gelukt..... er kwamem minder kinderen in de wagon zitten, de volwassenen die in de plaats kwamen, maakten echter evenveel lawaai...
Via de botanische tuin, een grote oude Romeinse villa en een 1600 jaar oude olijfboom, arriveerden we na een uurtje terug op de vertrekplaats. Nog even binnengewipt in middeleeuws kerkje en dan was het tijd voor een hapje en een drankje. Pascale en Patrick namen om 15 u de veerboot terug om nog een bezoekje te brengen aan Fazana op het vasteland. Wij bleven nog een uurtje langer op Broni: juist tijd genoeg voor een klein wandelingetje langs de olijfboom en de mediterrane plantentuin, een bezoekje aan het interactieve museum in het boothuis en een fris pintje aan de oever op het terras van hotel Neptun. Om 16 u de veerboot genomen. Rond 16u30 vertrokken we opnieuw richting hotel. De plaatsen in de auto werden herschikt, zodat iedereen toch een beetje comfortabeler zat. Op de terugweg nog even gstopt voor enkele fotootjes aan de Lim-fjord. Om 19u schoven we mee aan tafel voor ons Laatste Avondmaal. Na de zegening van het voedsel het nuttigen van het brood en de wijn, was het tijd voor een klein wandelingetje. Veiligheidshalve zijn we niet naar de Olijfberg gegaan, maar richting haven, waar we met een cocktailtje in de hand afscheid namen van Kroatië....

Geschreven door Bettina.en.gert.op.reis