Vandaag hadden we een cultureel dagje. We hebben diverse historische plekken bezocht in Anuradhapura. Anuradhapura zou in 437 BC zijn gesticht door koning Anuradha en is naar hem genoemd. Tot de 9e eeuw na Chr. waren er 119 Singalese koningen. In 247 BC ging de stad over van het hindoeïsme naar het boeddhisme. Anuradhapura werd een heilige stad voor boeddhisten.

We hebben een tuk-tuk genomen naar Isurumuniya Vihara, een tempel in de rotsen uit 247-207 BC. Vandaaruit zijn we langs het meer en via de Royal Pleasure Gardens naar The Sanctuary at Tissawewa gelopen. Dit was de residentie van de Britse Governeur. Dit koloniale gebouw is prachtig gerenoveerd en is nu een hotel met, volgens de Lonely Planet, het beste restaurant van de stad met de beste koffie.
Sereno van Wilpattu House had ons ook aangeraden dit gebouw te bezoeken en er een kop koffie te drinken. Omdat er weinig (goede) koffie te verkrijgen is in Sri Lanka sprak ons dit erg aan😉.

De koffie was erg lekker maar je betaald er ook goed voor (rs 800 = 4,80 per kop. Ter vergelijking een kop Sri Lankese koffie kost rs 150 = ca. 90 cent).
Het was echter een ontzettende mooie en vredige plek, dat we uiteindelijk ook hebben besloten hier te lunchen.

Daarna zijn we naar de Mirisavatiya Dagoba gegaan, gebouwd door koning Dutugemunu in 200 BC. Boy en Thirza vonden inmiddels dat we voldoende hadden gezien en wilden terug naar het guesthouse om te zwemmen.

Als afsluiting van ons culturele dagje zijn we naar de Sri Maha Bodi gegaan, een heilige boom waarvan een stek in 247 BC werd geschonken door de Indiase keizer Ashoka aan de eerste boeddhistische koning van Sri Lanka, Devanampiya Tissa.
Boeddhisten beschouwen dit als de oudste, historische boom van de wereld; hij wordt ook al meer dan 2000 jaar bewaakt, zeggen ze. Op deze plek staat niet 1 boom maar meerdere. De oudste en de heiligste boom staat op de top en er is een 'gebouw' met trappen om heen gebouwd. Dit gebouw ging pas om 14.00 uur open; dit betekende dat we nog zo'n 15 minuten moesten wachten. Het geduld van Boy was inmiddels helemaal op. Hij begreep niet dat we nog een kwartier gingen wachten alleen om een boom van iets meer dichtbij te zien.
De boom zelf was ook niet zo bijzonder maar de rituelen wel. Omdat het een heilige plaats is, moeten schoenen 'buiten' worden uitgedaan en moeten schouders en benen worden bedekt. Bij voorkeur wordt witte kleding gedragen. De Sri Lankezen die deze plekken bezoeken, dragen allemaal wit en hebben bloemen bij zich die zich. Anderen hangen gebedsvaantjes aan de diverse hekwerken.

Na het bezoek aan de boom hebben we (eindelijk 😉) weer een tuktuk opgezocht om ons terug te brengen naar het guesthouse. Vanavond eten we ook weer hier.

Geschreven door FDJBT