Mijn eerste dag in București. ' s Ochtends zie ik uit mijn raam de mozaïek van gebouwen die samen București vormen. Wat groen met bankjes voor mijn deur, Piața română met metro om de hoek, middenin het centrum op loopafstand van alles in een wijk die bruist van leven en creativiteit, waar veel verborgen terrassen zijn, waar veel culturele ontmoetingsplekken zijn, deels al gerestaureerd, deels nog helemaal niet. Een wijk die elk jaar net een beetje anders is, waar je door de straten kunt slenteren en zomaar iets leuks tegenkomen.

Als ik koffie wil zetten en douchen, blijk ik in mijn appartement geen water te hebben. De eigenaar van het appartement had me vanmorgen al appje gestuurd met vraag of ik goed geslapen had. Gisterenavond ook heel attent drinken in de koelkast en wat fruit en volop (oplos) koffie en thee. - gelukkig is er een Turkse koffiepot en heb ik nog echte koffie mee uit Iași. Ze reageren heel snel op mijn waterprobleem en binnen tien minuten is het opgelost. Niks geen Roemeense toestanden, maar gewoon werkzaamheden aan de waterleiding afgelopen woensdag en voor dit appartement was knop nog niet omgezet.

Ik heb een wasmachine, maar die lijkt het niet te doen. Of je stopt de stekker in het stopcontact. Maar dat is er dus niet. Zou daarom er een verlengsnoer hangen? Maar daarmee haal ik het stopcontact in de kamer ook niet. De föhn is via een stekker verbonden met stroom in de keuken. Als ik die stekker gebruik lukt het wel de wasmachine aan de praat te krijgen.

Ondertussen is het tijd om naar buiten te gaan; heb afgesproken met Mihai.we drinken wat op een terrasje en het is fijn elkaar weer te zien en bij te praten.

Als Mihai weer vertrokken is, zoek ik naar exposities en events voor de komende weken. Ik zie dat er vanavond een vernissage is een paar straten verderop. Loop nog even via een biercafé met corndogs en frietjes en ben rond zeven uur bij Residența9 (strada Ion Luca Caragiale 32). Wel grappig dat mensen mij onderweg de weg vragen naar de vernisaj en ik als een local kan vertellen waar dat is omdat ik dat net zelf heb opgezocht. Het is druk - gezellig en indrukwekkende expositie met veel lagen die ik nog lang niet allemaal in één avond doorgrond.

In Residența9 is de vernissage van Ploi, Râuri, Șuvoaie (Regen, Rivieren, Stromen). Een interdisciplinair onderzoek naar water waarvoor de kunstenaars een tijdje verbleven in de Donau Delta en Jiu vallei. Een zoektocht naar de helende, palliatieve en magische krachten van water. Het resultaat: Video installaties, foto's, kledingstukken vol teksten. Water als bron van leven, als zorgende helende kracht, maar ook water als destructieve kracht. Zoute tranen en zweet dat terugkeert in de oceaan, rituelen rondom het samen doen van de was, maar ook stukje geografie: de aan- en afwezigheid van waterbronnen. De impact van afdammen van waterstromen. Ons eigen lichaam dat uit water bestaat. Veelzijdig, complex. Tijdens de vernissage ook een performance - een dans waarin de verschillende thema's uit de expositie terugkeren - integreren - in elkaar overvloeien.

Bij het luisteren naar water en zien van sommige video's voel ik opnieuw het ijskoude water van Bâlea Lac dat me fysiek en mentaal goed heeft gedaan. Dat ik vanmorgen even zonder water zat, dat ik vandaag mijn wasdag had, krijgt onverwachts een creatieve lading.

Voordat ik naar huis ga nog even mensen kijken in de Grădină Icoanei - waar je met water spelen mag, maar ook je kind de borst geeft, een verjaardag viert, badmintont, een boek leest, sport, praat, koffie drinkt.

Facebookpagina Residența9
https://www.facebook.com/RezidentaNoua

Compilatie performance Ploi, Râuri, șuvoaie (residența9).

https://youtu.be/AifReq9hW-k?si=Y7yfDq1eQn0ZBkET

Geschreven door Tobia