1 'Lady of the rocks'
2 Kotor
3 Zwemmen bij Stoliv en Perast
4 Leuke avond met irritant randje

1 Lady of the rocks
Ik tel de traptreden naar de haven voor een dagje varen in de Boka Bay zoals ze hier de baai van Kotor noemen. Het zijn 458 treden naar beneden. Bestel koffie op een terras bij de haven. Turkse koffie hebben ze niet (wat?) en de koffie die ze me serveren is slap. Wel gewoon westerse prijzen. Ook bij de bakker en in de minimarket niet veel lager.

Met een bulldozer wordt het kiezelstrand klaargemaakt voor een nieuwe dag toeristen. Zijn overwegend serviėrs, Montenegrijnen en een enkele rus aan de nummerborden van de auto's te zien. Hoor zelden Engels en al helemaal geen andere talen hier.

Ik ben op tijd bij de boot en vind een plekje op het bovendek in een van de zeer gewilde ligstoelen. Wie vanuit andere plekken opstapt komt met kleine bootjes naar de haven en zijn te laat voor het bovendek. Er klinkt heerlijke jaren negentig lounche muziek en alle informatie over de omgeving wordt ook in het Engels verteld.

Ik zie dat mijn appartement op een van de mooiste plekjes van Herceg Novi ligt. Strandjes zijn megaklein, vaak is het zwemwater afgebakend met lijnen want er varen ook veel bootjes. Ik begrijp al niet goed waarom mensen het lekker vinden om de hele vakantie op het strand te liggen, maar ik begrijp helemaal niet dat je dat doet op kiezelstranden of zelfs gewoon beton. Onderweg naar de eerste stopplaats krijgen we een bekertje Rakija en gefrituurde ansjovis met olijven.

De lady of the rocks' is een klein kerkje op een eilandje bij Perat. Megatouristisch. Via het kerkje kom je bij een museumpje vol schilderijtjes, beeldjes, archeologische vondsten en een speciaal borduurwerkje waarin de maakster haar eigen haar heeft verwerkt. Iets met een legende met een man op die ze wachtte en waarvan niet bekend is of hij ooit terugkwam. Een van de mach mannen op het bovendek zegt achteraf de naam lade of the rocks' niet tf begrijpen: er was geen lady en geen gitaar voor rockmuziek. Wel worden we getrakteerd op kerstmuziek (echt waar, onderstaand filmpje is niet bewerkt !)

https://youtu.be/jyDbdc1CqBw

2 Kotor
Bij Kotor is het druk. Er ligt een cruiseschip - best knap want de smalste doorvaart is 91 meter. De vele forten in Herceg Novi zijn daar neergezet om de baai te beschermen. Het is net Dubrovnik. In de tijd dat Dubrovnik nog de Vrijstaat Ragusa was, was Kotor een Ottomaanse stad en een geduchte concurrent als het gaat om de zouthandel.

Meer weten over de relatie tussen Ragusa (Dubrovnik) en de Ottomanen: lees mijn blog van vorig jaar

Lees mijn nieuwste reisverslag 'Dubrovnik Oorlog en vrijheid in een oude stad' op mijn reisblog. Klik op onderstaande link om het verslag te openen: https://www.pindat.com/pindata/user/tobia/2022-08-08

Ik zie tussen toeristen en terras een galerie en vind daar rust. Het is de gallery of solidarity. Na de aardbeving van 1979 hebben kunstenaars uit heel toenmalig Joegoslavië en de Amerikaanse Willem de Kooning (is toch echt een Nederlander) kunstwerken cadeau gedaan om een nieuwe galerie te kunnen opbouwen.

Interessante film ook over de architecten die Kotor na de aardbeving gingen restaureren. Ze hebben goed nagedacht over het behoud van tourisme, maar stonden ook stil bij de inwoners van Kotor. Wat hebben zij nodig? Ik vraag me af hoe lang het nog duurt voordat er niemand meer in Kotor wil wonen en het een museum stad wordt. Hoe zouden de architecten uit de jaren tachtig kijken naar het massatoerisme en de leefbaarheid in de oude stad van vandaag?

https://muzejikotor.me/en/home/gallery-of-solidarity/

Fragmenten uit het filmpje over de restauratie na de aardbeving
https://youtu.be/Ta2ppwTP7h8

Het ticket tot de galerie geeft me ook toegang tot twee kerkjes met een lapdarium en een vage expo over een gereconstrueerd gezicht van een of andere prins. Ik kom ook nog een violist tegen die gebruik maakt van de mooie akoestiek en weet nog een slice pizza te scoren voordat we weer aan boord gaan.

3 Zwemmen bij Stoliv en Perast
Bij Stoliv is een betonnen strandje en mogen we ook van de boot af het water inspringen. Een strandje zonder afbakening en behoorlijk hoge golven. Een half uurtje in het zoute water doet me erg goed. Door het zout blijf je gemakkelijk drijven en de temperatuur van het water is heerlijk. Tegen golven in zwemmen kost kracht, maar je laten meevoeren is fijn.
Ik stap ietwat rozig aan boord. Een half uurtje is ook wel lang zat.

Als we aanleggen in Perast heb ik het wel gezien met middeleeuwse trapjes en slenter ik door het steegje aan de achterkant van de restaurants aan de boulevard. Ik kom er piepklein leeg kerkje tegen uit de 9e eeuw met een ijzeren hekwerk dat open kan. Meer dan een diepe nis is het niet en baldadig als ik ben na het zwemmen kruip ik er even in en waan me heilig. Een oude vrouw wil me voor 5 euro een mooi geborduurd tafelkleed verkopen. Het is geen geld, maar wat moet ik met een rond tafelkleed?

We varen weer terug naar Herceg Novi onder Genot van Rakija en meloen. Ik neem een omweg naar boven om een impressie van de oude stad te krijgen en kom uit op het plein bij de muziekschool. Er klinkt pianomuziek en op de deur hangt er een briefje dat er vijf avonden lang concerten zijn.

Muziek in de stari grad ( oude stad)

https://youtu.be/dyi_y8UnjcU

Ik besluit vanavond lekker in mijn appartement te blijven - iets met een boek en viool, nog niet wetende dat de avond anders zou lopen.

4 een gezellige avond met een irritant randje

Voor bezorgde meelezers: er is niets gebeurt en ik zit al lang in Podgorica.

Als ik op mijn balkon zit vraagt Sasa, mij. Gastheer of ik een glaasje Rakija kom drinken. Gisteren was het een voorkomende man dus nietsvermoedend ga ik mee. Er zijn nog twee Russische vrienden en aanvankelijk is het gezellig. De Russen zijn naar Montenegro gegaan omdat ze niet wilden vechten tegen Oekraïne, een van hen heeft een Oekraïense vriendin die opera zingt in Brussel. Andere landen waren ze niet welkom. De andere rus heeft zes maanden in Rotterdam gewoond, maar toch vol lof voor Amsterdam en Ajax.

De Russen willen met wat engels, Duits en handen communiceren, vinden het leuk om hun Engels te oefenen, met Sasa communiceer ik via google translate waarin we elkaar de vertalingen laten lezen. Terwijl ik in gesprek ben over Oekraïne, laat hij me lezen dat hij met me naar bed wil omdat hij vanaf het eerste moment al lekker vindt. Ik zeg netjes dat ik daar geen zin in heb en denk daarmee klaar te zijn. Zijn berichtjes worden pikant en irritant. Hij weet zeker dat ik wel wil en dat ik een fantasie heb hoe sex met hem zou zijn. Hij heeft een erectie en vraagt mij wat te doen. Ik geef hem de tip een koude douche te nemen. Hij gaat hout hakken. So far, so good en ik vertel de Russen dat ze me niet met hem alleen moeten laten. Ze zetten koffie voor me en plunderen de koelkast van Sasa en we hebben leuk gesprek over muziek. Ik krijg nog een tip over een muzikant/ componist uit Herceg Novi.

Als Sasa terugkomt zegt hij iets voor mij te hebben waarvan hij zeker weet dat ik ernaar hunker. Iets met wit poeder en lijntjes. De Russen willen wel en ik ga naar mijn appartement met de deur van binnen op slot en sleutel erin zodat Sasa niet met een reservesleutel kan binnenkomen. Gedurende de nacht belt hij een paar keer en stuurt volop appjes. Ik zet mijn telefoon gewoon uit. De volgende ochtend stuur ik nog één duidelijk appje: ik wil niet met je naar bed, ik wil geen telefoontjes en geen vervelende appjes. Gelukkig houdt hij zich daaraan en heb ik hem de volgende dag en ook bij mijn vertrek niet meer gezien. Ook de tweede nacht in Herceg Novi geen last meer gehad.

Iemand moeten afwijzen die sex wil, is niet nieuw. Vragen mag, maar nee is nee. Het is in 50 jaar me nog nooit overkomen dat ik een lijntje kreeg aangeboden en dat was wel beetje eng. Hij zal wel een ingewikkeld leven hebben, heeft ook twee kinderen die hij niet ziet vertelde een van de Russen eerder op de avond.

En voor de bezorgde meelezers: dit verhaal hoort ook bij mijn reis, maar zoals je hebt kunnen meelezen: don't worry: ik red me wel.

Geschreven door Tobia