1 Bus naar Podgorica
2 Enkele parken van Podgorica
3 Galerie

1 Bus naar Podgorica
Ik ben rond half zes wakker. Ik maak mijn lunchpakket en pak mijn koffer in. Na een week is de routine erin geslopen en heeft alles een vaste plek. Tegen half zeven loop ik naar beneden. Zoveel makkelijker dan naar boven. Het café bij het busstation is nog niet open, maar ik heb geduld.

Als de kussens worden neergelegd kan ik koffie bestellen. Er zijn inmiddels nog twee tafels bezet. Andere toeristen worden geweigerd ' we zijn nog niet open, deze mensen zijn mijn mensen'. Later zegt-ie mij: jij bent musicus dus jij krijgt wel koffie. Ik heb mijn viool meegenomen omdat het fijn is om te spelen en de emoties van de dag weg te spelen. Bovendien is zes weken te lang om niets te doen. Nooit gedacht dat me dat een kop koffie zou opleveren.

Ook dit is een station met perron kaartje. Sfeer is veel relaxter dan toen ik aankwam.

Route tot aan Kotor komt me redelijk bekend voor, al zie ik nu andere details als vanaf het water, zoals de visfuiken. Het stuk tussen Kotor en Budva is echt lelijk: veel grondstofbedrijven .

Bij Budva - is echt wel hele grote stad - paar mooie uitzichten, maar al gauw rijden we de wolken in. We passeren de historische hoofdstad Cetinje en komen uiteindelijk uurtje later dan gepland in Podgorica aan. Fijn modern appartement in het hartje van het centrum.

2 Enkele Parken van Podgorica
Het is heet. Graad of 37/38. Maar toch wil ik de stad in. Ik begin met het park voor mijn huis, het Karadorevpark en loop via het Kraljevpark en het park Ivan Mulotinovica naar de rivier de Moraca. De parken zijn leeg, de straten verlaten. Zondagmiddag op een te warme zomerdag, maar onder de bomen van de parken best te doen. Het Njegosevpark en het Podgoricipark zijn door twee bruggen met elkaar verbonden en de akoestiek in de muziektent klinkt mooi
" Het is zondagmiddag eindeloos, in blokkendoos na blokkendoos, zeggen ze er komt regen" klinkt goed, maar regen valt alleen in Buitenveldert, hier geen druppel. Maar ook hier zijn de parken omringd door troosteloze blokkendozen.

https://youtu.be/2anzzmicnhY

3 Galerie
De galerie naast "mijn" park is open en gratis toegankelijk. Er is een aardige expositie en een vaste collectie met stukje historie van de stad. Archeologische vondsten uit het neolithicum en de klassieke oudheid, hier zaten Illyriërs en Romeinen, maar ook interessant te leren hoe het komt dat het centrum van Podgorica een bijna perfect vierkant stratenpatroon kent en geen/ nauwelijks oude gebouwen; het is namelijk gebombardeerd in 1944 waarbij het hele centrum is verwoest. In combinatie met de milleniumbrug zie ik wel enige overeenkomst met Rotterdam. Maar dan een maatje kleiner en de grote gebouwen in de binnenstad zijn bijna uitsluitend overheidsgebouwen.

Tussen de middeleeuwse boeken ligt een reisalmanak en de etnografische collectie leert me over de kleuren in de kostuums van deze streek.

Podgorica is een overzichtelijk "provinciestadje" met haar 185.000 inwoners, wat op de totale bevolking in Montenegro (610.000 inwoners) best veel is. Tegen zeven uur komt de stad tot leven. Ik neem nog een aardbeien-basilicum-limonade op het centrale plein op 2 minuten van mijn appartement en duik vroeg mijn bed in.

Geschreven door Tobia