Beva
Ik trakteer mezelf op een uitgebreid Roemeens ontbijt. Daarna heb ik nog tijd voor een wandeling langs de Beva en de parken van Timisoara. Hippe tentjes langs de oever, een rozentuin die romantiek biedt als ze bloeien, een kinderspeelparadijs met veel speeltuinen, een kartbaan, skelters te huur en een magisch kasteel. Bij het Maria Theresia bastion - helaas zijn de galeries hier gesloten- via de binnenstad weer retour.
Het is 32 graden, maar door wind en steeds donkere wordende wolken aangenaam weer. Ik passeer de Decebal-brug en de brug van Trajanus, mooi bruggetje naar Orsova, mijn volgende bestemming. De eigenaars van het hotel komen uit Orsova en vertellen me dat ik naast de boottocht over de Donau, ook zeker het klooster Sint Anna moet bezoeken. Bij vertrek uit mijn hotel doe ik een schietgebedje richting Diana en Silvae en dat wordt verhoord: vijf minuten na aankomst op het station beginnen de hagelbuien en het onweer.

Trein
In het station van Timisoara kun je boeken kopen uit een automaat en spelen met een modelspoorbaan. De trein vertrekt keurig op tijd op het aangegeven perron, conform de info op de website. Logisch; dit is Roemenië.

Treintjes voor kinderen
https://youtube.com/shorts/MWWOOAJKIPw?feature=share

Koppeling van locomotief op z'n Roemeens
https://youtu.be/tNke0c9b73E

Locomotief kan ook duwen
https://youtu.be/e8CTNBAjODA

Blauwe locomotief
https://youtube.com/shorts/KIPEnIiAhDs?feature=share

Rood-witte locomotief
https://youtube.com/shorts/TePXiaorxGA?feature=share

Mijn trein
https://youtube.com/shorts/aE8Uj6JleiQ?feature=share

De Banat is plat, maar aan de horizon doemen de Karpaten al op. Na Carancebes gaat de trein langzaam omhoog de heuvels in. Er is een restauratiewagen, maar ook railcatering. Geen karretje, maar gewoon een man met een Dali-achtige snor met een dienblad. De stortbuien en onweer hinderen mijn uitzicht op een groot deel van de route. Gelukkig wel 4G en oplader voor de telefoon die het doet.Logisch: dit is Roemenië.


Orsova
De taxichauffeur rijdt nog niet meteen weg, maar wacht of er nog meer mensen meewillen. We delen de taxi. Hij zet me af voor een betonnen woonblok. Geen sjieke lift, maar beschimmeld plafond en kapotte treden in het trappenhuis. Ook een gezellige hal en een schilderijtje. Een appartement waarvan de inrichting nog typisch jaren tachtig lijkt, maar wel een massage-douche en een vaatwasser. Die heb ik thuis niet. Een koelkast vol magneten waarvan ik behoorlijk wat plaatsen al op een van mijn Roemenië-reizen heb bezocht. Na een bezoekje aan de supermarkt combineer ik pasta uit Capljina en kaas uit Belgrado met Roemeense tomaten en pastrami en drink ik siroop uit Mostar. In het grote paarse bed slaap ik als een roos.

Geschreven door Tobia