Spanje, O Xallas

Vandaag had ik de keuze tussen kort en lang stappen. Na km 15 was er geen accomodatie tot aan km 33. Iedereen weet het dan: dat wordt 33 km. Goed geraden! Ik had nog geluk dat het vanmorgen mistig en fris was en toen de mist rond 11 uur verdween, kwam de zon aangenaam door en was er een zacht zeewindje. Best lekker wandelweer!
Twee dingen maakten het vandaag toch zwaar. Allereerst het parcours, heel veel steil op en af. En wederom bedroog mijn waarneming mij niet: het aantal meters omhoog was vele malen groter dan het aantal meters naar beneden. Nu kan Jaco wel zeggen dat dat niet kan, dat het mijn subjectieve gevoel is en dat de factor tijd daarin n rol speelt, maar iedereen snapt dat dat onzin is.
De tweede belemmering was de linkerenkel. Die had er vandaag totaal geen zin in. Dus ben ik hem weer met ijs aan het vertroetelen en ga ik het been straks omhoog leggen, in de hoop en de verwachting dat het morgen dan wel weer zal gaan.
Morgen dus 26 km, dan ben ik bij de camping waar Kasper en Joram de caravan hebben neergezet. Zaterdag loop ik dan de laatste 10 km, tot Cap Finistere en dan is het echt helemaal klaar. Ik zal trachten op zaterdag en zondag een epiloog te maken voor deze blog en dat is dan de laatste aflevering. Ik zal de blog gaan missen. Niet alleen was het een groot genoegen om m te maken, maar het was ook een prima middel om vast te leggen wat er op n bepaalde dag allemaal gebeurde en de transformatie van mezelf, zeg maar van wandelaar naar pelgrim, strak te volgen. Ik denk dat dat later heel belangrijk en waardevol voor me zal blijken te zijn. Inclusief de hartverwarmende reacties, die ik al van vele lezers heb mogen ontvangen! Inderdaad belangrijk en waardevol!
De foto's: 1. Jacobus was er bij, vanmorgen vroeg! 2. Niet meer de Camino de Santiago, maar de Fisterre. Beide aanduidingen worden door elkaar gebruikt. 3. Hoe mistig het was. 4. Kerk onderweg, met een bovenverdieping met een gewoon raam. Grappig. 5. Sinds vlak voor Santiago zie ik bij veel huizen deze gebouwtjes, schuurtjes, staan. Smal, op pilaren met daarboven een brede steen, met aan de ene kant n kruis en aan de andere kant een torenachtig iets. Is opslag van voer voor het vee. De brede stenen voorkomen dat muizen en ratten er naar toe kunnen klimmen. 6. Hoe prachtig het weer werd na de mist. 7. Na 33 km, enkel vertroetelen.

Geschreven door Pelgrimpiet

10 aug 2022Op weg naar Cap Finistere

12 aug 2022Weer zo'n dag!

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Mooi plan Piet om al je stappen zo rond te maken! Veel dank voor je blog, het is prachtig je zo te kunnen volgen. Alle goeds op weg naar Fisterre en het straks weer 'camping-achtig' verder trekken!
Toon 2022-08-11 16:39:18

Wees gewaarschuwd Piet, eens heeft al in Spaanse regio’s een dolende ridder tegen windmolens gevochten…, nú dreigt een dolende pelgrim tegen meters hoog oprijzende heuvels hetzelfde te doen en de wegmeters omlaag te missen…😬
Jaco 2022-08-11 17:32:24

Piet je bent een echte kilometer vreter geworden leuk en fijn vooruitzicht om je caravan bijna te bereiken je eigen kleine huisje waar je alles lekker kan laten bezinken en genieten van het grote avontuur en de enkel zal het ook prettig vinden op de camping 🏕
Jurn 2022-08-11 18:28:23

Ha Piet, Loopt het voor jou nu ‘anders’, nu je Santiago gehaald hebt? En is het nu nóg zo druk met wandelaars onderweg? Hartelijke groet!
Fons 2022-08-11 19:01:25

Succes met de laatste stappen Piet. Zie nog mijn kleine notitie van 9 aug.
Gerda 2022-08-11 20:04:21

Dank je wel, Gerda! Graag kom ik, als ik terug in Delft ben, een keertje dat kopje thee en een wijntje met je nuttigen. Echt fijn hoe je meeleeft met mijn avontuur!
pelgrimpiet 2022-08-11 20:09:55

Ha Fons, ja het is echt anders lopen. Geen Spaanse gezinnen meer, geen jongeren die even de laatste 100 km afjakkeren en dan blij hun Compostela ophalen. Het is qua pelgrims veel rustiger geworden, ik loop grote delen van de dag in mijn eentje. Wat me positief verrast is hoeveel Spaanse jongeren, met een volledige rugzak, doorstappen. Het aantal ouderen is echt flink in de minderheid. De rugzak service zijn we dus ook kwijt, maar nog niet de plakkaten waarop taxibedrijven hun diensten aanbieden. Voor mezelf is het stappen wel anders geworden. Het doel was Santiago en dat is in the pocket. Dit is een toetje dat ik mezelf gun, ik vind de gedachte mooi om door te lopen tot de oceaan, daar het zweet en de stof van me af te spoelen en dan als niet-pelgrim het strand te verlaten. Zeg maar: even een punt te zetten achter mijn gigantische avontuur. Fijn dat je zo meeleeft. Doet me goed!
pelgrimpiet 2022-08-11 20:22:09

Toch nog verraderlijk zwaar dus dat laaste deel. Morgen nog een belangrijke etappe en dan daarna richting de cap. Ga er van genieten
Jor 2022-08-11 21:09:17