Ik was redelijk somber gestemd, gisteren in dat prachtige Hotel de la Lune in Orthez. De enkel was zo stijf en gevoelig, dat ik bang was dat ik nog maar korte stukjes zou kunnen doen of zelfs een paar dagen rust zou moeten houden om de boel goed te laten herstellen. Wie schetst mijn opluchting, vanmorgen vroeg, dat de enkel minder stijf en gevoelig voelde dan de voorgaande dagen! Ongetwijfeld heeft dat te maken met alle tips en adviezen die ik gisteren uit alle windstreken kreeg (veel dank daarvoor) en die ik allemaal opgevolgd heb. Dus heb ik geijsd, een elastische enkelsteun aangetrokken, het been hoog gelegd, gesmeerd met arnica en de nieuwe schoenen niet tot bovenaan vastgestrikt.
Zo ging ik op pad. De enkel werd wat gevoeliger en zwelde ook weer op, maar geen reden tot paniek, het was goed te doen, beter dan de voorgaande dagen. En de kilometers regen zich als vanzelf aaneen tot de teller op 26 stond en ook toen werd het niet pijnlijker of gevoeliger. In Mon Reve aangekomen meteen weer ijzen en voet omhoog. Als er ook morgen geen nare reactie van mijn enkel is, heb ik er wel vertrouwen in dat ik op een goede manier Spanje in kan stappen.
Door niet te kiezen voor variant B (kort stappen) of C (niet stappen, paar dagen rusten), kreeg ik automatisch variant A (gewoon doorlopen) op mijn bord. B en C kon ik in mijn achterzak houden. Ik durf nog niet te zeggen dat dit niet-kiezen nu het ei van Columbus blijkt te zijn, maar feit is dat het vandaag goed leek uit te pakken. Hopelijk kan ik dat morgen ook weer zeggen!
De foto's: 1 de Gave bij Orthez 2 typisch dit landschap, 3 een prachtig beeld van Sint Jacobus als pelgrim, langs de route, 4 zo wordt de route hier aangegeven, niks pijltjes en stickers, 5 het landschap en 6 een enthousiaste Jacobfan heeft de plantenbak versierd.

Geschreven door Pelgrimpiet