Gisteren had Hugo een moeilijke dag. Hij had een telefoongesprek met zijn vrouw gehad en dat was duidelijk niet prettig geëindigd. Hij wilde er niet over praten, en hij wilde niet samen maar alleen lopen die dag. Gelukkig was alles weer in orde toen we elkaar aan het eind van de middag troffen in Chateau-Porcien.
In een café konden we een menuutje krijgen. Toen we er in de middag al even wat dronken, zagen we hoe de keukenprinses de toch al smetteloze keuken schoonmaakte, dat gaf vertrouwen in de hygiëne. De maaltijd was goed, het vlees kwam van de slager en het toetje van de patissier.
Voor het eerst in jaren slaap ik in één ruimte met iemand anders. En dat is wennen. Hugo ging erg vroeg naar bed (hij had door de toestanden weinig en in elk geval slecht geslapen) dus toen ik rond 10 uur ook ging slapen, hoorde ik milde, zachte slaapgeluiden. Dat ben ik niet gewend. Ook op familieweekend of -vakantie wijst men mij graag een eigen kamer toe, vanwege de vanzelfsprekend onterechte zogenaamde snurk die ik zou hebben. Ik laat het vaak maar zo, het levert me dan een kamer voor mezelf op.
Vannacht was ik veel wakker, dat lag niet aan Hugo, maar aan mezelf. Veel dingen om over na te denken, veel vragen om op te kauwen die de laatste dagen opkwamen. Vandaar dat ik vanmorgen tegen Hugo zei, dat we weer apart gingen lopen. En nu, aan het eind van de etappe, weet ik dat dat een goed besluit was. Ik voel weer veel meer rust in mezelf. Niet dat ik uitroep: Eureka, ik heb het licht gezien, nee, zo werkt dat niet. En zelfs de vraag, wat het me gebracht heeft, kan ik nog niet beantwoorden. Maar de rust voelt prima!
Morgen weer een hoogtepunt: we wandelen dan Reims binnen. Gelukkig hebben we een slaapplek, daar zag het lang niet naar uit. Ieder adres dat we belden, zat vol. Dat wordt nog wat de komende weken op weg naar Vezelay, als het aantal beschikbare bedden veel kleiner wordt. Afijn, laten we er maar van uit gaan dat ons caminogeluk ook de komende weken aan ons blijft kleven!
De foto's zijn impressies van vandaag overdag. De route was mooi.

Geschreven door Pelgrimpiet