Gisteravond mocht ik met Hugo en zijn familie uit eten en dat werd erg gezellig, niet in het minst door de heerlijke gerechten en de voortreffelijke wijn. Terug op mijn logeeradres vroeg de gastvrouw me om in elk geval de ramen gesloten te houden in verband met naderend onweer. Dus ging ik slapen in een te warme kamer, ik dreef mijn bed uit. En het onweer had blijkbaar een afslag genomen, want het bleef de hele nacht stil, rustig en drukkend warm.
Klein ongemak natuurlijk, maar toch! Ine zei altijd: ook al slaap je niet, dan rust je toch. Maar dat ging maar zeer ten dele op, in dat zweetkamertje. Om 5 uur was ik het zat en ging me gereed maken, om 6 uur stapte ik naar buiten.
De eerste uren zijn altijd de mooiste van de dag, alles is fris, de vogeltjes geven hun concert, de kleuren worden steeds intenser en mooier, de stilte, de benen en voeten die nog prima aanvoelen, de mind die weer zin heeft, kortom, het gaat bijna vanzelf. Omdat ik met stokken loop, krijg ik automatisch een mooie ritmische samenwerking tussen mijn armen en benen. En bijna altijd komt er dan, ongemerkt, een liedje zich nestelen in mijn hoofd. En zo zing/neurie ik dat liedje, benen en armen gaan automatisch in de maat meedoen.
Het tweede kleine ongemak: vandaag kwam er een liedje zich nestelen, waarvan ik niet eens wist dat ik daar iets over had opgeslagen in mijn Pietpop2000: eternal flame van volgens mij de Bangels (grote vriend R. zingt altijd: eternal fluim, terecht natuurlijk). En als zo'n liedje eenmaal in je hoofd zit, krijg het er dan nog maar eens uit! Onbegonnen werk!
Het laatste ongemak dat ik kort even wil duiden, is de verstopping waarvoor Rene K. me al gewaarschuwd had. Heel vervelend. Maar door het wandelen en de daarbij horende peristaltische bewegingen, plus de 2 en een halve liter water die ik onderweg dronk, kwam de boel toch onderweg goed op gang. Omdat de route vandaag grotendeels door het bos liep, was het eenvoudig om een makke boom te vinden waarachter ik kon doen wat moest gebeuren.
In Perigueux heb ik nog geluncht met Hugo, zijn vrouw, zwager en schoonzus. Zijn vrouw gaat met de trein terug naar huis, zwager en schoonzus gaan verder met touren met hun camper, over een week hebben ze een afspraak in Avignon. En Hugo en ik gaan morgen weer een stukje richting Spanje!
De foto's: 1 het strijklicht in de ochtend, een dagelijks wonder! 2 een 15e eeuws kasteel, onderdeel van een verdedigingslinie om Perigueux heen. Typisch is de grote dominante toren.

Geschreven door Pelgrimpiet