Precies 100 dagen geleden nam ik afscheid van familie, vrienden en bekenden en ging op weg naar Santiago de Compostela.. wat zijn de dagen gevlogen en, tegelijkertijd, wat lijkt het lang geleden dat ik de eerste stappen van dit gigantische avontuur zette! En ik heb me geen seconde verveeld, sterker nog, er gebeurt vaak zoveel op een dag, dat het nauwelijks is bij te houden. En elke dag is anders.
Gisteren bijvoorbeeld, kwam ik Hugo weer tegen, we hadden een bed geboekt in hetzelfde hostal. Dat werd een leuk en geanimeerd weerzien. En het werd nog leuker, toen een knappe blonde Nederlandse dame aanschoof, Kirsten. En, zoals dat op de Camino gaat, was het gesprek open, diepgaand betekenisvol.
Kirsten heeft na de middelbare school veel op buitenlandse universiteiten gestudeerd, omdat andere talen en culturen leren kennen haar ding is. Ze is afgestudeerd in de levensmiddelentechnologie, is inmiddels werkzaam in Pamplona, waar ze nieuwe toepassingen van plantaardig voedsel bedenkt en uitwerkt. Ze is 26 jaar, doet de Camino per gravelbike en schiet elke dag 100 - 110 km op richting Santiago. Ik vond haar stoer.
Op zeker moment vroeg ze, of ik speciale intenties had, toen ik aan de Camino begon en ik vertelde het verhaal over de zorg voor en het overlijden van Ine en dat op de Camino de laatste restjes boosheid, verzet en opstandigheid verdwenen zijn. De ogen van Kirsten waren vochtig geworden. Ze vertelde dat ze zelf ook wel issues had die goed uitgekauwd en verwerkt moeten worden, maar op de Camino was dat nog steeds niet gelukt. Samen analyseerden we dat ze het verkeerde vervoermiddel had gekozen. Op de fiets gaat alles sneller, dus je moet veel intensiever opletten, op het verkeer, op de route, op de andere weggebruikers, op kuilen en keien, kortom je komt niet toe aan een stukje reflectie en met lopen lukt dat prima, zeker als na enkele weken het lichaam niet beter meer weet. Ter plekke besloot Kirsten om volgend jaar de Camino te gaan stappen. Al met al een rijke dag met fijne ontmoetingen, zoals er veel zijn op de Camino!
De foto's: 1. Het ochtendgloren boven de Meseta. 2. Er is een groot systeem van irrigatie nodig om landbouw op de meseta mogelijk te maken. 3. Een straatje in Leon ik vond de kleuren opvallend. 4. De kathedraal van Leon, zeer de moeite waard. 5 t/ 8. Beelden uit de kathedraal en het naastgelegen klooster. Maria, dan bij 6 de meest rechtse, naast Petrus: Jacobus major, onze eigen Jacob, die je ook op 8 ziet in zijn outfit met pelgrimsbenodigdheden. 7 is een mooie middeleeuwse pieta.

Geschreven door Pelgrimpiet