Van mijn schone voornemen gisteren om de poëzie van de Camino eens te verkennen met een Mexicaanse dame, kwam niets. Zij en 4 andere dames, die allemaal ook op mijn slaapzaal lagen, hadden sangria gemaakt en of ik vooral maar mee wilde proeven, samen met 2 ook bij ons gelegen mannen. Het was lekker en het werd erg gezellig. Tot op het moment dat ik opstond. Want in één klap was ik draaierig, duizelig en kwam ik niet meer uit mijn woorden. Voorzichtig schuifelde ik richting slaapzaal en ben daar als een blok in slaap gevallen. Les: drink nooit sangria om je dorst te lessen!
Omdat het hier in de middag erg warm wordt - men voorspelt de komende week boven 40 graden- wilde ik vroeg stappen om ook op tijd en voor de hitte op de volgende bestemming te zijn. En dat lukte prima, ik was 5 uur buiten en rond 11 uur op mijn bestemming, het mooie plaatsje Estella. Toen ik rond 13 uur wat wilde gaan eten, hoorde ik ineens: Piet, hier!, galmen over het plein. Hugo zat er, dus ik schoof bij hem aan. Gezellig! Morgen ga ik wederom vroeg stappen om de grootste hitte te vermijden. En dus weer op tijd slapen, vandaag heb ik n kamer voor mezelf geboekt met - oh, luxe - een heuse ventilator. En nergens mensen die sangria gemaakt hebben, wat een rust!
De foto's: 1. Rond half 6, her eerste morgenrood. 2. Typisch voor het landschap hier, zeer geconcentreerde dorpjes, vaak op een heuvel. 3. Sint Veremundo, beeld voor een aan hem gewijde kerk in Villatuerta, even voor Estella. Hij is de patroonheilige van de Camino op het grondgebied van Navarra, maar waarom en waartoe heb ik nog niet duidelijk kunnen krijgen. 4. Dammen om het waterpeil beter beheersbaar te houden, hier in Estella.

Geschreven door Pelgrimpiet