Vandaag zouden Hugo en ik een halve rustdag nemen, eerst wandelen naar Epernay, de champagnestad, en in de middag rustig de stad bekijken. Zo blijven we in het ritme en rusten we toch wat uit.
De wandeling was schitterend. Zowel het bos waar ik doorheen liep als het uitzicht op Epernay over de heerlijk geurende wijngaarden. Zie de foto's.
Het zal me niet verbazen als dit de meest welvarende streek van Frankrijk is. Veel prachtige huizen, nergens verpaupering, veel dure auto's en goed gesorteerde winkels.
Champagne is licht en speels en sprankelend. Misschien dat ik daarom onderweg moest denken aan de dichter Jan van der Molen, die onder het pseudoniem John O'Mill veel vrolijke, lichte en sprankelende versjes heeft gepubliceerd. Zoals deze (uit m'n hoofd, dus foutjes zijn mogelijk):
Litterary larrycook

A terrible infant called Peter
Sprinkled his bed with a gheter.
His father got woost,
Took hold of a cnoost
And gave him a pack on his meter.

Wat mij weer inspireerde tot:

A terrible infant called Peter
Felt the sun as a heater.
His hat on his head,
This is what he said:
Water I drank, more than two liter!

En:

De Camino door Frankrijk lopen,
Weet de energie goed uit je te slopen.
Maar dat geeft geen zier,
Want ik ben graag hier.
De geest gaat geleidelijk open.

Dat laatste is zeker waar. Het uit zich onder andere in rare, absurde dromen 's nachts, waar ik dan overdag al dan niet mee aan de slag kan. Vandaag niet, vandaag was de dag van de twinkelerende, fluitende vogels, prachtige uitzichten, geurende wijngaarden vol net ontloken groen, een prachtig en welvarend Epernay en de lichtheid en sprankeling van champagne!

Geschreven door Pelgrimpiet