De camping Lou Payou was niet echt geweldig: het sanitair was een houten hok met 2 toiletten, 1 douche en 1 wasbak en 1 afwasbak. Leve camping De Hoogte en Freddy. Vanochtend nog wel staan babbelen met een Poolse motorrijder die in Duitsland woont en in Venlo werkt, het gesprek verliep ook in de 2 talen. Hij had in 10 dagen heel Spanje gedaan. Daarna nog een babbeltje met een Engels koppel die met een camper hun reis van 2 maanden waren gestart. Al met al op het gemak ingepakt maar de zon wilde niet tevoorschijn komen om de tent te drogen. Il wilde persé terug naar de route om een foto te maken van de tireveste. Lesperon bestaat uit 3 gedeelten, tireveste, tiregilet en tireculotte waar de pelgrims volgens overlevering van hun overbodige ballast werden afgeholpen. Bij hetzelfde kruispunt twijfelde ik nog even om door te fietsen naar de oceaan (25km) hetgeen een leuke afkoeling zou zijn met de 26 graden in het verschiet. Maar ik vond dat in toch dit stuk camino moest afmaken. Les Landes is echt monotoom, lange wegen en bossen en ik heb geen everzwijn of hert gezien, Luk. Ik denk dar de flora en fauna ook al erg zijn veranderd hier. Ik ben wel 2 pelgrims tegengekomen en heb er bewondering voor hoe je die eindeloos lange wegen kunt bewandelen. Een oudere man was in Tours begonnen en helaas wilde zijn vrouw geen volgwagen spelen en een jongere man die met een soort bijenhoed wandelde en in Blois was gestart met nog 6 weken te gaan. Bepaalde plekken herkende ik nog wel van 2 jaar geleden en ik had me helaas niet aan de belangrijkste pelgrimsregels gehouden dwz eten en drinken inslaan wanneer je dat kunt. Ik fietste weer door die verlaten dorpjes en had weer zin in koffie. Och, ik had tijd en heb dan zelf maar een koffietje gemaakt met mijn super brandertje (heel veilig op een betonnen vloertje van een bushalte). Ik had de keus uit water uit mijn bidon (met electrolyte citroensmaak) of pellegrino water. Echte natuurlijke schuim op mijn koffie. Onderweg kwam ik ook langs velden met vreemde gewassen, uitgegroeide aspergeplanten en een soort bonen die volgens mij al over de houdbaarheidsdatum waren. Afijn, er was niemand om het aan te vragen. Gisteren kwam ik wel langs een veld waar ze biowortels aan het oogsten waren. Na een rit van 46km kwam ik aan in Dax in een klein hotelletje in een kamer met een nog kleinere douche maar het was heerlijk, nog lekkerder was de badstof handdoek ipv de sneldroog handdoek van de Decathlon. Nog snel naar het station gefietst om mijn trein te reserveren waar de fiets in meekan.

Geschreven door Waar.is.Frieda