Dat was toch maar een vreemde en lege camping, groot omheind veld met grote hoge bomen (niet veel zon om de tent te drogen) en alleen die 2 werkmannen die vanochtend natuurlijk al weg waren. Natuurlijk hoorde ik vannacht ook van alles maar toch best goed geslapen. Ik moest dus eerst zelf de weg weer terugvinden naar de Sweermanroute en bij een grote centre commercial vind ik de juiste winkel om al mijn vergeten spullen aan te vullen, de Action! Toen kwam ik een straat inrijden en moest direct flink stijgen maar dat lukte dus echt niet. Ik ga dus altijd proberen te blijven fietsen want zo’n zware fiets omhoog duwen is bijna onmogelijk. Verder was de route glooiend met niet al te steile klimmetjes. Van het ene naar het volgende dorp steeds een 3 tot 5 kilometer en dan heb je het gevoel dat het vooruit gaat. Telkens weer een bladzijde in het boekje omslaan is weer dichter bij het doel. Ik snap nu wat wielercommentatoren bedoelen als ze lovend spreken over iemand die op het derde blad naar boven fietst. Weer geen cafeetje te vinden voor koffie tot ik on Arnouville een Portugees winkeltje zag en je weet maar nooit. Ja hoor, er werd speciaal voor mij een koffietje gemaakt, een lekker nata met chocolade en een gezellige babbel maakten het een leuke stop. Ik heb hem dan ook gevraagd om een stempel te zetten in mijn credencial. Prachtig! Daarna graan, koren, graan en een gewas dat ik niet ken. Als er ooit geen graan meer komt uit Oekraïne dan weet ik waar een grote graanschuur is. Maintenon is ook een leuk dorp maar helaas niet veel tijd om rond te kijken, bovendien is het lastig om zo’n zwaar bepakte fiets zomaar ergens neer te zetten. Wel onder een aquaduct doorgefietst.In Adainville was de kerk open ( de meeste zijn dicht) en ik dacht misschien nog een stempel te scoren maar niemand aanwezig, ik heb nog even in het bureau van de accueil gekeken maar geen stempel, in de sacristie durfde ik niet te gaan. Wel een speciale steen boven de deur en en St Jacobsschelp op de grond ervoor. Ik fiets langs allerlei riviertjes waaronder de Eure en hoe dichter ik bij Chartres kom des te meer Caminobordjes langs de route staan. De Garmin had de hele dag goed meegedaan en ik dacht dat het handig zou zijn om in Chartres de camping te zoeken, volgens mij werd ik flink omgeleid maar er is een reden vooral alles. Er staan ineens vrachtwagens van een Franse wielerploeg op de stoep fietsen in elkaar aan het zetten en ja, ik vroeg mij toch af of ik iets met die ketting moest doen want ik had daar speciaal olie voor gekocht. Wie niet waagt wie niet wint en ik dus aan die technieker gevraagd of mijn ketting etc nog in orde was. Ja hoor, nog prima in het vet hetgeen vooral te danken is aan het team van Cornelis profile. Bedankt jongens. Uiteindelijk de camping gevonden, een hele verademing na die laatste 2, mooi sanitair, korting vanwege Santiago (€5 voor overnachting) en een aziatische foodtruck voor de deur. Er stonden nog fietsers op het veldje en met Loek heb ik nog even gezellig gebabbeld. En toen ik naar de kilometers keek zag ik 90 km! Trots op mezelf maar nu gauw slapen, het is eigenlijk al veel te laat voor een pelgrim.

Geschreven door Waar.is.Frieda