Mijn Franse buren op de camping hebben vannacht allerlei onsmakelijke geluiden gemaakt waarvan snurken nog het minst erg was. Verder ondanks de regen wel goed geslapen. Vanochtend moest ik toch nog even de kathedraal bekijken ook al was de entree
€5 pelgrimstarief.
Ik wilde de kip en haan met vd eigen ogen weleens zien (google het verhaal maar eens, leuk). Een Duits koppel was met zoon op pelgrimstocht en de jongen werd beschuldigd van diefstal en opgehangen. Onderweg naar huis zagen de ouders hun zoon levend aan de galg hangen en gingen naar de rechter, die zei dat de jongen net zo levend was als de geroosterde kip op zijn bord. Sindsdien worden er een levende kip en haan in de kathedraal gehouden boven de crypte van Santo Domingo. De haan kraaide ook een aantal keren en het klonk werkelijk door de hele kathedraal heen. Naast de Franse motorrijders, mevrouw aan de kassa en verkoopster in de bakkerij heb ik verder de hele dag niemand gesproken. Het was echt alleen op de wereld. Clemens Sweerman heeft namelijk een mooi landweggetje voorzien om de drukke provinciale weg te mijden. Hij had niet verteld dat daar veel klimmetjes waren en vandaag wind tegen. Ik had de route eens bekeken en tussen Santo Domingo en Burgos is niets om te overnachten. Toen ik op de blog van Loek (Santiagofietser ontmoet in juni die een aantal etappes voor mij rijdt) zag ik dat hij 86 km op een dag had gereden en toen heb ik hem nog gevraagd of hij zijn tent meehad ( ivm gewicht). Het leek mij quasi onmogelijk om te doen. Mijn eerste km vanochtend gingen vlot, grote blad kilometers vreten tot ik de wind tegen kreeg. En toen kwam dat landweggetje nog, sodeju! Even mijn opties overwegen; 1 doorfietsen, 2 doorfietsen en niet zeuren. Voilà. Onderweg veranderde het landschap natuurlijk steeds en op een bepaald stuk lagen veel witte stenen, soort mineralen. Veel graanvelden gemaaid weliswaar en veel velden met uitgebloeide zonnebloemen, af en toe een dood dorpje maar altijd wel met een leuk kerkje. Het was eigenlijk wel een culinair avontuur, eerst aardappelvelden, dan heel veel paprika’s, bonen, bloeiende en uitgebloeide zonnebloemen en uiteindelijk een laan met notenbomen. Uiteindelijk kwam ik weer in de bewoonde wereld en was het nog 20km fietsen naar de camping in Burgos. Nou, dan ga ik me ook niet laten kennen hè. Op het eind kwam ik nog en opvallende fietser tegen die ik een paar dagen geleden al had gezien met een bordje : vrede zij met u in 4 talen. Even gebabbeld en hij is Pakistaan maar woont in Westmalle en heet Samson. Aangenaam ik ben Frieda, komisch toch! Ik fietste hem zelfs voorbij met mijn 20 kg bagage en hij fietst elektrisch. Ik heb wel gezegd dat ik mijn eigen tempo fiets want hij klampte een beetje aan. Op het laatst nog en korte klim van 14%, och dat kan er ook nog wel bij. Ik ging op zoek naar de camping want 8 uur fietsen was genoeg voor mij. Maar wel een applaus voor mijn benen en billen die dit supergoed hebben gedaan. Op de camping stonden 2 tentjes op het veldje en Leon , lange Duitse jongen, onderweg naar Porto was blij een andere fietser te zien. Ik wilde na alle plichtplegingen nog even naar de kathedraal en evt een hapje eten in deze levendige stad maar het is jammer dat het zo vroeg donker is want in vind het lastig om dan nog mijn weg terug te vinden. Dit is ook wel een stad en geen dorp waar je gemakkelijk een praatje maakt. Er stond wel een soort stoet met praalwagen en fanfare klaar bij de kathedraal, dus er werd vast weer iets gevierd. De Lidl is open tot 22u en daar maar wat lekkers meegenomen. Momenteel zit ik in mijn tentje want het regent. Morgen wordt waarschijnlijk een kort ritje.

Geschreven door Waar.is.Frieda