Vandaag een korte rit omdat er morgen een grote beklimming op het programma staat en als ik vandaag was doorgefietst dan had ik op het heetst van de dag (29 graden) dat monster moeten beklimmen 25 km. Dus nu hoop ik fris en uitgerust daar aan te kunnen beginnen. Ik slaap nu ook in een albergue in een eigen slaapkamer. Niet veel keus hier en het is de prijs niet waard maar goed. In Sarria, mijn volgende stop is de camping wel open en het weer is nog steeds goed, alleen is het steeds later licht ‘s ochtends.
Ik heb trouwens wel goed geslapen, maar de roommates stonden wel om 6u op, en dat brengt wel wat lawaai met zich mee. Ik heb nog met de vrijwilligers in de albergue in Ponferrada staan babbelen. Dit zijn allemaal ex-caminogangers die zich hebben opgegeven om vrijwillig te gaan helpen in een albergue, meestal allerlei nationaliteiten. Een van hen, Jose Maria, was een duiker en begon over zijn reizen te vertellen. Nog even een dikke knuffel met Jordan en ieder gaat zijn eigen weg. Je komt elkaar onderweg wel weer ergens tegen. De route vandaag was leuk met een paar leuke dorpjes. Onderweg fietste ik achter Spanjaard Gaby die zijn hond meehad in een fietskarretje. Pascal uit Oostende was ook op dezelfde route en Jordan stond te babbelen met een landgenoot uit North Carolina en was samen met Miguel aan het fietsen en ze wilden de O Cebreiro over geraken vandaag. Good luck! Bij het binnenrijden van Villafranco del Bierzo zag ik een barretje om koffie te drinken maar toen ik na foto’s te hebben genomen van het kasteel wilde bestellen stond er een hele bus Amerikanen, dan toch maar even verder kijken. Hele leuke stad, er was markt en ik wilde bij de VVV vragen naar een albergue met habitacion individual. De mevrouw had volgens mij problemen met googelen en ik had het zelf sneller gevonden. Ik heb inderdaad een privékamer maar zonder badkamer in een bouwvallig huisje, het is het geld niet waard maar ik ben niet moeilijk en doe het er maar mee. Pascal had in hetzelfde dorp gereserveerd en we spraken af om samen te gaan lunchen. Eigenlijk was ik wel nieuwsgierig wat het inhoudt om Jezuïet te zijn. Hij wordt met een opdracht ergens naar toegestuurd, bv filosofie studeren in Parijs, sociaal werk in Uruguay, administratie in Rome. De reden van zijn camino is het plotse overlijden van zijn vader in april een plaatsje te geven. Het was een leuk gesprek. Daarna even siësta en ik had in de albergue gezegd dat ik niet mee zou eten en heb een broodje klaargemaakt. Zo gauw ik overdag ergens een broodje kan kopen dan neem ik dat mee, zodat ik altijd iets te eten heb. Aan tafel zaten een Deense familie met 2 tieners, een Française en een dame uit een van de Baltische staten. Misschien aardige mensen maar dergelijke gesprekken hebben niet mijn interesse. De Française sprak geen Engels en de Deense sprak wel wat Frans maar met veel haar op. Nu zit ik in de enige lokale bar tussen Spanjaarden een glas wijn te drinken. Mijn buren spreken over de nieuwe non Laura die hier gisteren is toegekomen en die ik in de kerk al had ontmoet, heel vriendelijk. Bijna alle kerken zijn dicht (dat zouden de kindjes Bakx niet erg hebben gevonden: aaah mama, alweer een kerk binnen!). Pascal zou het eens aankaarten bij het bisdom dat een pelgrim tich een kerk moet binnen kunnen om te bidden en in sommige kerken moet je dan nog betalen. Je kon in de kerk een kaarsje branden voor €1 en ik had alleen een stuk van €2. De mevrouw die er ook een aanstak kon niet wisselen maar ze zei dat als ik er nu 2 zou aansteken ik vast gemakkelijk de berg zou opkomen. Zo gezegd zo gedaan. Ik ben benieuwd! Gauw terug naar de albergue want het is o 22u binnen zijn en om 8u eruit.

Geschreven door Waar.is.Frieda