Ik moest vanochtend even weer in mijn kampeerritme komen want alles was vochtig en de zon zat nog achter de bomen. Tent en was dus verhuizen naar een zonnig plekje. Ik heb verder wel goed geslapen maar had een trui en sokken aangedaan want het was wel fris. Verder was ik aan het sukkelen om mijn apparaten op te laden aan dat ene stopcontact. Ook kwam ik nog aan de praat met een Nederlands koppel dat al 3000 km had gefietst in 6 weken. Al met al dus wat later vertrokken dan gepland. Ik moest sowieso weer terug om de route op te pikken en het meisje in het restaurant had gezegd dat de kortste weg wel heel steil was. Nou daar had ik geen zin in maar eenmaal op de route kreeg ik toch heel wat klimmetjes voor mijn kiezen, pfff. Ik kwam via rustige weggetjes langs velden, weilanden, prachtige huizen, een moerasgebied maar verder zat er niet veel afwisseling in. Bij mijn koffiestop zag ik 2 (nog) oudere dames met volgepakte fietsen en toen ik dat vriendelijk tegen hen zei kreeg ik als antwoord: ‘ ja maar wij kamperen hoor’. Tja ik ook maar mijn fiets zag er wel wat georganiseerder uit. Een stopcontact kon ik niet krijgen bij mijn koffie met als gevolg dat de gsm letterlijk leeg liep. Ik fietste rond de het drassige gebied Marais Vernier dat blijkbaar bijna al het riet levert voor daken en die zijn er in deze streek veel meestal met als nok groene plantjes, heel speciaal maar helaas geen foto van gemaakt. De Seine moest ik oversteken met de veerpont (le bac) en ik vroeg aan de man die daar rond liep of ik aan boord moest betalen daar er nergens informatie daarover uithing. C’est gratuit madame, wat hij volgens mij zelf ook niet leuk vond. Daarna kwam ik in een industriegebied waar ik natuurlijk de weg weer kwijt was maar de weg die de route aangaf was verboden voor fietsers en er stonden zoveel borden! Afijn, ik het kwam goed. Ondertussen een camping bij Etretat gebeld en ze had nog plek maar sloot om 18:30u. Even doorkarren dan en ik dacht slim te zijn door een stukje af te snijden maar dat was geen goed plan, allemaal klimmetjes. Dat doe ik nooit meer. Nog even wat eten ingeslagen bij de Intermarché en om 18:29 stond ik op de camping, ondertussen was de wind ook flink aangewakkerd want ik zit weer dichtbij de kust. Camping staat vol met campers en dat is zo’n gezellig geluid als die zijdeuren steeds maar weer openschuiven.Ik ben weer blij dat ik het heb gehaald.
Oja, ik heb nog een Romeins theater gezien in Lillebonne en eindelijk een appelboomgaard want ik weet niet waar ze al die cider en calvados van maken.

Geschreven door Waar.is.Frieda