Afsluiter Camino Ruta de la Plata

Ik ben ondertussen alweer thuis sinds dinsdag maar had nog geen tijd om een einde te breien aan mijn caminoverhaal want ik wilde toch heel graag mijn oppasdag bii Romee en Jesse laten doorgaan.
Het was een prima overnachting in het Seminario Menor behalve dat er bij iemand de hele nacht berichtjes binnenkwamen op zijn/haar telefoon en het bekende geluidje in de hele gang te horen was. Maandag was een drukke dag, fiets wegbrengen naar de ophaalplek van het Caminotransport, bagage sorteren en fietstassen inpakken, naar de huiskamer van de Lage Landen, pelgrimsmis, lunchen met Chiara, inchecken in mijn hotel (al voor de zekerheid geboekt voor mijn vertrek), bezoek museum van de kathedraal. De huiskamer van de lage landen ligt boven het pelgrimskantoor en ontvangt pelgrims uit België en Nederland voor een kopje koffie en een babbel. Ik ontmoette daar Annie die heel toevallig op dezelfde vlucht naast mij bleek te zitten, die in Breskens woont en bovendien bleken we allerlei gezamenlijke kennissen te hebben. De wereld is klein! Ze had de camino frances gewandeld en vroeg of ik Jan de Wilde niet was tegengekomen op de Plata. Neen, niet hijzelf maar zijn naam heb ik wel gezien aan de de receptie van mijn hotel in Salamanca.
Alejandro en Juan Alfonso bleken alweer naar huis te zijn gereisd maar stuurden nog wel een een heel lief bericht. Maandagavond sliep ik in een chique hotel en kon ik even heerlijk een bad nemen en een echt ontbijt met muesli, fruit en mijn eerste chocoladekoek. De terugreis verliep zonder problemen alleen moest ik een half uur langer wachten op de bus naar het vliegveld en dat werd wel wat krap.
Ik merk dat ik wel wat langer tijd nodig heb om te landen in de normale wereld. Ik ben ‘s nachts nog bergen aan het beklimmen en routes aan het volgen. Door over mijn reis te vertellen komen de mooie momenten toch weer bovendrijven en lijken de moeilijke omstandigheden minder erg.

Wat zal ik niet vergeten:

Je kunt niet alles plannen zoals je wilt.
Leg je verwachtingen niet te hoog.
Geniet van de kleine dingen.
Je kunt meer dan je denkt.
Durf eens van de geijkte paden af te gaan want soms ontdek je dan bijzondere dingen.
Zorg voor je spullen en zeker je telefoon (hoe deden we dat vroeger zonder navigatie en telefoon?)
Mijn fobie voor slapen in een slaapzaal is weg.
Ik ben nog steeds verknocht aan de Spaanse taal, cultuur, manier van leven, eten….
Dankbaar voor alle lieve reacties, aanmoedigingen en vooral de steun van familie en Lucas.

Geschreven door Waar.is.Frieda