Allereerst bedankt voor jullie berichtjes en aanmoedigingen. Telkens als ik op mijn tandvlees en met ontplofte benen een klimmetje fiets denk ik aan wat sommigen zeiden: Geniet ervan! Pfff. Maar als je boven bent word je wel beloond met een trots gevoel en een mooi uitzicht. Ik probeer te blijven fietsen maar moest vanmiddag toch afstappen tijdens zo’n klim omdat ik verkeerd schakelde. Als ik met zo’n slakkengang naar boven fiets kan ik de gedachten van de achteropkomende chauffeurs lezen. Om 4u vanochtend begon het te regenen (snel tent uit en was binnenhalen) en ik werd pas om 8u weer wakker. Wat nu? Blijven op die ongezellige camping was geen optie, dan maar alles nat inpakken en er is dan ook nergens plek om nog iets droog te houden. Tent in een vuilniszak gepropt, natte handdoek, schoenen die nog niet droog waren en mijn fiets leek ook ineens 20kg zwaarder. In een rommelschuur toch iets gegeten maar toen ik de gasbrander wilde aansteken bleek de aansteker ook nat. Stom stom, ik had ook voor dat duurder ding moeten gaan. Een onderhoudsman heeft er een bij zijn collega gehaald waarschijnlijk had hij toch medelijden met mij. Mijn buurman was zijn tent nog niet uit maar ik had al wel even zijn irritante fluitje gehoord. Al met al toch later vertrokken dan de bedoeling was. Om 11.30u was het droog. Dorpjes met kerken, dorpjes met chateaus, graanvelden, klimmetjes wisselden elkaar af maar een cafeetje voor een koffietje vond ik weer niet. Omdat het toch later werd dan verwacht besloot ik naar Les Mureaux aan de Seine, ten westen van Parijs te gaan ( meer campings), fout. De campings leken op google toch dichterbij en telefonisch kreeg ik ook geen contact. Inderdaad de eerste was gesloten ( helemaal afgesloten met een hek) en gelukkig kon ik met een mevrouw naar binnen die de bewaker heeft verwittigd. Ik mocht zelfs in zo’n vaste tent gaan slapen maar ja, mijn eigen moest toch uitgepakt worden om te drogen. Er slapen hier ook werkmannen die in Parijs een opdracht hebben en onder het motto neen heb je, ja kun je krijgen’ hen ik gevraagd of ze geen biertje over hadden om bij het luisteren naar de voetbal op te drinken. Het commentaar klonk leuker dan de wedstrijd zelf. Proficiat aan mijn Belgische vriendjes. Gauw slapen, morgen beginnen de serieuze klimmetjes blijkbaar.

Geschreven door Waar.is.Frieda