Hierbij nog het verslag van eergisteren, als vijgen na de maaltijd.
Mijn vroege vertrek viel bijna in het water doordat het zaaltje waar mijn oplader instak om 22u ineens dicht was en mijn oplader had ik echt wel nodig omdat ik niet zonder telefoon (mijn enige communicatiemiddel) kan. Dus aangebeld bij het huis waar ik dacht dat de beheerder woonde maar hij zei dat ik die morgenvroeg om 8:30 u kon ophalen. Merde! Even later komt de receptioniste bij mijn tentje de oplader brengen. Grand merci! ‘s Ochtends ben ik nog door het stadje gefietst (restanten abdij en een stadswaterput) en een bakkerij gevonden. Bij het Vlaams Compostela hebben ze aangedrongen om te zorgen dat je altijd eten en drinken mee hebt omdat je niet weet wanneer je een volgende winkel tegenkomt. Het was een beetje bewolkt onderweg dus het was nog aangenaam van temperatuur. Saintes bleek een levendige stad met dure koffie. Even zoeken naar het amfitheater, Arc de Triomphe en de abdijkerk Aux dames. Ik fiets een stuk langs de Charente op weg Pons. Ik zag op de kaart een klim staan van 10% en gezien de stijgende temperaturen had ik er niet veel zin in. Nou dat was snel opgelost want ik miste een afslag maar kwam via een omweggetje weer op de route. Uiteraard ontbrak het gebruikelijke klimmetje naar het dorp hier ook niet maar ik denk dat het geen 10% was. Daarna ging het verder naar Pons een echt Pelgrimsstadje was vroeger een Hopital des pelerins was.Op de rotonde staat een beeldengroep van pelgrims. In het café wilden ze graag mijn fles water vullen met heerlijk koud water van de tap. Er was daar een steil straatje en toen ik kracht zette om omhoog te fietsen lag mijn ketting eraf maar die kreeg ik er gelukkig weer snel op. Verder naar Jonzac waar de camping nog een klein plekje voor me had ergens achteraan. Geen probleem voor mij. Ja maar het is wel 150 meter van het toiletgebouw! Ook geen probleem voor mij. Ik ben misschien wel gepensioneerd maar nog niet incontinent. Deze route stond niet meer in mijn boekje dus dat was even improviseren. In een van de Facebook caminogroepen die ik volg bleek Huub dit stuk ook gefietst te hebben hij gaf me de wegnummers door. De camping bleek vooral voorzien voor mobilhomes en stacaravans maar had wel een restaurant en zwembad. Heerlijk. Ik had mijn spullen even onder de bomen neergezet en toen ik terugkwam bleek een duif de binnenkant van mijn helm helemaal volgescheten te hebben, jakkes. Ik had zin in een dagschotel na al die saladebowls maar juist op donderdag was er alleen pizza. Het valt wel op dat bier duurder is dan een glas wijn hetgeen Joep later ook beaamde. De campinggasten van vooral +70 zaten me wel wat raar aan te kijken. Ik was daar alleen, op de fiets en vroeg in het restaurant een stopcontact om mijn gsm op te laden. Een gezellig praatje zat er niet in. Ooh nog 1 nachtje in de tent! Ik heb ook persoonlijk ondervonden waar de term kuitenbijter vandaan komt. Toen ik uit mijn tent wilde kruipen kreeg ik ineens een flinke kramp in mijn kuit alsof er inderdaad in werd gebeten. Op naar de laatste dag van deze geweldige tocht waarvan ik me realiseer dat het toch wel een hele prestatie is geworden. Ik heb er wel een paar wielerbenen aan overgehouden.

Geschreven door Waar.is.Frieda