camping Sierra Brava Guillena

Heerlijk geslapen en de dag begint goed. Op mijn gemak ontbeten terwijl mijn kamergenoten nog sliepen behalve 1 die om 03/30 met veel lawaai vertrok (geen pelgrim dus). Luc van het compostelagenootschap en zijn vrouw waren toevallig ook in Sevilla en we hadden afgesproken om nog een koffietje samen te drinken. Ik had geen haast want ik had maar 50km gepland. Heel gezellig en ik was om 10:15u weg. Mooie brede fietspaden maar de ene keer fiets je links en dan weer rechts van de rijbaan en telkens stoplichten om over te steken. De GPS route was makkelijk te volgen en kwam langs een Romeinse opgraving, Italica, in Santiponce, een imposant geheel met een groot amfitheater. Blij dat ik dat nog heb kunnen bezoeken. Ik fietste de eerste wandelende pelgrims voorbij en de blauw-gele bordjes gaven de camino aan. Dit werd een zandpad maar mijn navigatie volgde deze route dud ik ook. Opeens stond ik voor een bord waarop stond dat er geen doorgang was als er water stond en inderdaad stond de weg vol. Ik ben een stuk door het graanveld gegaan maar daar kwam ik ook niet verder. Rechts van de weg liep een paadje met een grote ijzeren balk van een voet breed met opstaande randjes over het water. De keus was of 10 km terugfietsen of proberen daarover te geraken met fiets. Pfff vraag me niet hoe ik de fiets ( zonder tassen) voor mij uit duwend over die staaf heb gekregen. Gelukkig kon ik me een beetje vasthouden aan de boomtakken. In Guillena had ik de keus tussen een grote weg of de niet verharde Ruta de agua die ik nu ruta de las piedras noem. Inderdaad een heel mooi natuurgebied meanderend langs een groot meer diep beneden maar ontzettend veel zand en soms grote stenen. Ik ben op 2 uur niemand tegengekomen en mocht me niet indenken om daar een platte band te krijgen. Trots op mijn Jacobientje hoor. En dnk je wel Guillermo om mijn banden hard op te pompen. Ik stopte een paar keer om foto’s te maken van de verschillende wilde bloemen die in hele bossen langs de weg groeien maar een paar wespen zagen me als een intruder en staken me op mijn voorhoofd en wang. Toen ik probeerde om ze weg te slaan begon mijn nieuwe smartwatch als een gek te trillen en wilde een alarm doorsturen naar Lucas. Tja wat ging die kunnen doen. Na 15 km kwam ik bij een restaurantje en ik vroeg me af hoe die daar konden overleven. Ik kon de route niet nakijken want er was gewoon geen bereik. De dame in de keuken legde me uit dat het nog 9km was naar de camping of naar Castilblanco waar een albergue was. Het was 16:30u en dat moest te doen zijn, ja als je de afslag niet mist. Beep! Ik had geen keus tenzij ik bij een elektriciteitscentrale wilde overnachten want de weg hield gewoon op. Dan maar terug en vele klimmetjes en 18 km verder kwam ik om 19u op de camping aan. En wat voor een! Bestaat er ook -1 ster? Maar ik was zo stik kapot dat ik gauw mijn nieuwe tent op de keiharde grond heb gezet. Er was wel een restaurant en daar kreeg ik een filet van zwaardvis voorgeschoteld met veel olijfolie erop. Hopelijk kan mijn maag daar tegen na zo’n zware inspanning. Welterusten. Ah ja, er is alleen wifi bij de receptie dus opladen zal pas morgen zijn.

Geschreven door Waar.is.Frieda