Vanmorgen vroeg, het is zondag 2 juni, werden we gewekt door een zachte scherpe tik op het voordek, gevolgd door een rollend geluid. Vreemd: we liggen toch niet onder een boom of onder een brug..
Na weer half ingeslapen te zijn opnieuw een harde tik.
Zou het een geheime beminde zijn die aandacht probeert te trekken?
Uiteindelijk, na nog wat tikken, besluiten we maar op te staan en de dag te beginnen. Na het nuttigen van een heerlijke kop kopi djahe (gember koffie) zijn we op inspectietocht gegaan.
Afstappend van de boot zagen we op de liggende mast een duif zitten die ons verwachtingsvol aankeek. De vogel was versierd met twee pootringen en onder haar - of is het een hem? - lagen meerdere een hoopjes uitwerpselen en... verscheidene kleine kiezelsteentjes. Waren die uitgepoept? Had ze die uit haar snavel laten vallen? Hoe dan ook: het duifje bleef rustig zitten en wij vertrokken, nadat we haar een prettige dag hadden gewenst, voor een ochtendwandeling over het schiereiland waar het haventje van de watersportvereniging Eijsden is gevestigd, de Eijsder Beemden.
Het schiereiland bevindt zich tussen de oude Maas en het natuurpark Oost Maarland en een stuk van het Canal de Lanaye, later het Canal Albert, op de grens tussen Limburg en België.
Begeleid door de roep van de koekoek ging het over een breed, gemaaid, wandelpad tot dit ophield en zich splitste in verscheiden kleinere paadjes. Deze leidden naar ruigten die ons, gezien onze eerdere ervaringen en de nog niet geheel geheelde muggenbeten, deden twijfelen.
De bloemenweelde van braam, sleutelbloem, wilde roos en boterbloem verleidde ons echter om ons toch in het struweel te stortten.
Het ging over half door brandnetel, braam en hop overwoekerde paadjes, die ik (Fred) aan zou duiden met wildsporen, maar die toch vermeld stonden op de onvolprezen TopoGPS app die Kaja ooit aanschafte.
Genietend van doorkijkjes, nu eens op de oude Maas en dan weer op het natuurgebied, en zonder acht te slaan op de stekels van braam en brandnetel, vorderden we gestaag en bereikten zo de noordelijkste punt van het schiereiland.
Via een ander paadje keerden we terug en ontdekten we verscheidene door bevers gevelde bomen en een dassenburcht.
Vervolgens staken we, via een bruggetje waar een bord bij stond met de tekst ‘Brug gesloten, Gevaarlijk!’, een brug waar in menig werelddeel nog rustig vrachtwagens overheen zouden rijden, over naar een andere oever van een plas en kwamen we uiteindelijk weer bij ons bootje aan.
De duif was inmiddels weggevlogen, ons met de mest achterlatend.
Gisteren zijn we hier aangekomen. In Eijsden, op de grens met België.
We vertrokken uit Wessem en hadden vrijwel meteen te maken met de enorme sluis bij Maasbracht. Het verval is daar ruim elf meter. Er was een groot binnenvaartschip en daarachter twee plezierboten. Recreatievaart noemt een sluiswachter dat. Daarmee leek de sluis vol maar de schipper van een van de jachtjes wenkte ons en we konden aanleggen aan zijn schip.
Even verderop bij Born was alweer zo’n sluis, ook weer met een verval van elf meter en weer konden we aan hetzelfde jachtje aanleggen. En dat terwijl we flink wat later aankwamen dan de andere recreatievaart waarmee we in de sluis bij Maasbracht hadden gelegen. Gelukkig zijn in de sluizen met zo’n groot verval de bolders waaraan de boot moet worden vastgelegd gemonteerd op een ingenieus drijfsysteem, zodat ze mee omhoog en omlaag gaan, waardoor je niet de hele tijd de landvasten hoeft vast te houden en om te leggen om een volgende bolder.
Langs Echt, Born en Maastricht kwamen we aan in het eerder genoemde Eijsden.
Hier bezochten we vrienden van Kaja die ons uitnodigden voor een heerlijke aspergemaaltijd en een glas witte wijn in hun koele en diepe achtertuin.
Ondanks de warmte en het windstille weer en zelfs ondanks het feit dat we in bijna stilstaand water lagen, hadden we, God zij geprezen, geen last van muggen of steekvliegen.
Deze zondag is tot op heden ook zonder hinder van steekbeesten verlopen. We gaan morgen verder, België in. Eerst krijgen we nog bezoek. Van de vrienden, ja.
Geschreven door Op.reis.met.de.wadjan