Het zou een lange dag worden vandaag, zo’n 29 kilometer. Dat betekent vroeg ontbijten en vertrekken. Maar….. ik heb een heel vervelende blaar op mijn kleine teen die me een beetje parten speelt. Steeds na ongeveer 10 à 12 kilometer begint hij toch weer op te spelen en na een goed gesprekje met mijn blaar besluit ik mezelf de eerste 10 kilometer cadeau te geven, het is een route die pal naast de weg loopt, dus misschien ook wat minder interessant. Ik neem de taxi naar een volgend ontmoetingspunt en drink samen met Karin ( een medewandelaar) een lekker kopje koffie. Daarna sluiten we weer bij de groep aan.
Het eerste stuk gaat nog omhoog door het bos, daarna komen we in een dorpje terecht en we lopen eigenlijk daarna vooral van dorp naar dorp. En toch verveelt het niet, wat een leuke straatjes komen we tegen en authentieke huizen. Als ik opmerk dat ik vandaag een beetje het avond-vier-daagse gevoel krijg wordt er gereageerd met “ we hebben daarstraks al het ‘potje met vet’ gezongen”. Hoe grappig is dat 😂😂.
Yvonne houdt het tempo goed in de gaten, niet te snel en zorgt op tijd voor onze pauzes. Maar goed ook want 29 kilometer is echt een eind. Dat is wat later in de middag goed merkbaar. Zeker diegenen die de hele mikmak hebben afgelegd worden stiller en als een stelletje makke kuikentjes lopen we achter “moeder de gans” aan en leggen de laatste kilometers naar ons hotel af. Wat smaakt dat biertje dan goddelijk! 🍺
En mijn blaar? Geen last van gehad 😊

Geschreven door MaRie.op.avontuur