Vandaag onze laatste dag in Portugal 🇵🇹, een laatste blik op de zee voor we gaan lopen. Een groot deel van de route volgen we de kust en eerlijk is eerlijk, ik kan daar geen genoeg van krijgen. Het geluid van de golven, de strakblauwe hemel met wat witte wolkjes, we hebben echt mazzel. Zo lopen de kilometers zoetjesaan wel weg. Ook komen we door een klein stukje bos en daar hoor ik een specht tegen de boom roffelen. Het voelt vertrouwd allemaal, net Nederland maar toch ff anders.
Op onze laatste officiële koffiestop in Portugal krijgen we wat lekkers van Yvonne (onze reisleidster), een nationaal gebakje. 😋😋.
Als we het bos uitlopen is daar de baai en tevens grens met Spanje. We varen met 10 minuten naar de overkant en dan zijn we in Spanje. Gelukkig ook op een vlonderpad, nu is de schok tenminste niet zo groot 😅. Langs het pad bevindt zich iets kunstzinnigs, op de bomen die er staan zijn schilderingen in lijnpatronen aan gebracht. Als je op bepaalde plekken gaat staan vormen deze lijnen een afbeelding. Grappig en ook wel goed gevonden.
Als we bij het dorp aankomen waar we overnachten zie je toch wel verschil met Portugal, compleet andere bouwstijl en het ‘bom Camino’ is veranderd in ‘bon Camino’. Ook lijkt het wel of de Camino hier minder speelt, ik hoor het minder vaak.
In het stadje heb je ook nog de mogelijkheid om een Keltische nederzetting te bezoeken of een oud kasteel. De nederzetting is bovenop de heuvel , 3 km extra lopen omhoog en daarna ook weer omlaag. Ik kies ervoor om lekker even met mijn benen omhoog en zelfs even onder de dekens bij te tanken. De laatste paar nachten niet al te best geslapen.
We eten laat, pas na 20 uur en als we uitgegeten zijn zien we een prachtige zonsondergang. Spanje heeft ook zomertijd 😊🌅

Mijn haiku voor vandaag:
Golven die ruisen.
Stip aan de horizon. Rust.
Ruimte. Ontmoeten.

Geschreven door MaRie.op.avontuur