Vandaag gaat gebeuren wat we in april al besloten en geregeld hadden. We gaan nog een keer naar Zuid-Amerika naar Chili en Argentinië. En wel voor bijna 6 weken. Leuk!
Helaas konden we toen nog niet weten dat er ca 3 weken geleden stevige rellen zijn uitgebroken als gevolg van een verhoging van het metrokaartje met 4 eurocent. Tja.., waar heb je het over zal je zeggen, maar klaarblijkelijk is het de bekende druppel die…. Er is geen negatief reisadvies van het ministerie van buitenlandse zaken en onze reisorganisator Jack Bol (woont in Argentinië) van https://www.tipica-reizen.nl/ houdt de situatie punctueel in de gaten. Kortom, we zijn onderweg en ik schrijf dit eerste stukje in het vliegtuig. Maaike zit dapper, al uren te luisteren naar haar buurman die enthousiast over zijn nieuwe vaderland vertelt. Hij is Hollander, maar woont sinds een jaar definitief in Argentinië. Inmiddels zijn we gevoerd door de KLM. Het licht gaat uit ten teken dat we moeten proberen te slapen. Dit terwijl je voorbuurman in je schoot ligt en jijzelf bij je achterbuurman. Het is niet anders. Inmiddels is het 9 november geworden en moeten we nog 10,5 uur. Straks eerst maar een slaappil innemen.

Lopend zijn we daarna naar de trein gegaan en 90 minuten later stonden we op Schiphol. Prima trip. Vervolgens 'koffer drop-off', douane en security. Dan nog een laatste hap bij Mac D, want voor je het weet ben je verhongerd. Al heb je zo'n laatste dag lang kunnen voorbereiden, het is toch altijd nog een heel gedoe voordat je echt de deur achter je dicht trekt.

We slapen allebei toch nog een redelijk aantal uren dankzij de pillen van Maaike. Om 06:45 u lokale tijd staan we in Buenos Aires aan de grond. Alles mee het vliegtuig uit zodat een legertje schoonmakers het interieur kan gaan uitmesten. Na ruim 2 uur kunnen we weer aan boord, en zijn er een heel stel lege stoelen. Wat errug......! Maaike slaapt heerlijk languit op 3 stoelen en ik geniet van het uitzicht. Prachtige wolken en dan, vlak voor de landing....., de Andes! Dikke pakken sneeuw op toppen met de zon op de achtergrond. Helemaal top.

Op het vliegveld lopen we zowat een halve marathon voordat we bij de douane zijn. Een eindeloze gang…., hoek om...., weer zo'n gang. Voor mijn gevoel zien we het hele vliegveld langs de buitenrand. Wel regelmatig een 'mind-your-step-roltrap' maar dan nog. Met het zweet op de kop en knalrood staan we dan bij douane… Maar goed, met een lading stempels en papieren gaan we op weg naar de bagageband. Dat valt mee. Ook vinden we rap een 'Peso-flappen-tap’ en voorzien we onszelf van vele honderdduizenden peso’s.
Nu op zoek naar onze contactpersoon. Die heeft inmiddels zolang staan wachten dat hij met het bordje met onze naam onder zijn arm is gaan staan. We vinden hem toch. Hij stelt zich voor als Ariël. (ik heb dan de neiging om ons dan voor te stellen als 'Witte Reus en Robijntje', maar dat had hij nooit begrepen). Een heel aardige vent die ons in ‘no-time’ naar hotel Orly https://www.orlyhotel.com/en/ in de stad brengt. Intussen kunnen wij onze 10 Spaanse woorden oefenen en hij zijn 10 Engelse.
Het hotel zit al op ons te wachten en ondanks onze vroege incheck is de kamer op de 4e verdieping, al keurig in orde. Er is gratis koffie dus het kan niet meer stuk! Even een klein beetje bijkomen. We gaan hier vlak in de buurt in een parkje bekijken en een klein rondje lopen. Op advies van de man van het hotel niet te ver vanwege de veiligheid en mogelijke manifestaties. Zie verder de foto's.

Morgen hebben we een stadstour met een privégids die een uurtje eerder start om mogelijke onlusten zoveel mogelijk te vermijden.

Geschreven door Maaike-en-ed.reisblog