Mijn allerlaatste verslag van deze Camino Via de la Plata 2015.
Jammer geen zonsondergang mee kunnen maken in Lires, hopelijk vandaag in Muxia meer geluk en minder bewolking. Ik had afgelopen nacht wel een van de betere alberque van de hele Camino die ik gelopen heb. Een heel jong echtpaar beheerd dit Hotel met alberque voor de pelgrims. Ik heb hen complimenten gegeven over de kamers, en gastvrijheid. Ze lieten mij vol trots zien dat zij dit jaar een 8,9 hadden gescoord bij een soort Gastvrijheidsverkiezing in Spanje en daar waren zij ook heel terecht trots op.
Vandaag is onze Koen jarig, die moet ik zeker niet vergeten om te bellen, hij wordt alweer 31 jaar. Tevens ook mijn laatste dag dat ik wandel en wel naar Muxia. Morgen zal ik in Santiago de meegekregen aandenken van Lotte Voets en Cobi van de Kieboom en mijn medaille van mijn collega' s van de Lindenburgh gaan achterlaten. Van het laatste ga ik er maar vanuit het mij heeft beschermd tijdens mijn voetreis en dit heb ik elke dag trouw op mijn hart gedragen. Muxia en Fisterra zijn de kersen op de taart voor Camino. Dit doen de echte liefhebbers. Het 0 punt heb ik gisteren bezocht en vandaag ben ik in Muxia en dan loop je langs de Costa da Morte waar een prachtig aan Jacobus geweid kappeltje staat. Helaas is vorig dit helemaal door brand verwoest. Inmiddels is er al een nieuw herbouwd maar ik kon het helaas niet vinden. Ook in Muxia hebben zij een 0 paal staan, want hier vindt men dat hier het einde is, want hier zijn nog resten gevonden dat Jacobus met zijn boot hier zijn aangespoeld. Jammer is dat souveniersjagers het bordje met 0 km inmiddels weg hebben gehaald, dus geen foto. Vanavond nog ergens lekkere verse vis gaan eten samen met Emiel een belgische meneer van 70 jaar uit Brussel. Morgen terug met de bus naar Santiago en daar nog een dagje vrij, en vrijdag terug naar Nederland via Barcelona naar Amsterdam. Terugkijkend is het een prachtige, onvergetelijke Camino worden voor mij. Ik wil daarom iedereen bedanken die iedere dag weer mijn blog hebben gelezen en mij verraste met veel verschillende reacties. Tevens wil ik als laatste mijn gezin, Koen, Nicolien, Rubben ( die heb wel gemist zo' n klein manneke) Stefan, Leonie en Ellie allemaal heel hartelijk bedankt dat ik mijn droom van vijf jaar geleden werkelijkheid heb kunnen maken. Vooral toen het even thuis niet goed ging hebben zij elkaar geweldig gesteund, zodat ik toch in Spanje kon blijven. " HARTSTIKKE GOED". Voor de laatste keer aan iedereen, welterusten, hasta la vista, adios. El Martino
Buon Camino, Ola, Vino en Cervessa zijn woorden die ik niet snel zal vergeten.

Geschreven door Zubas