Vandaag verlaten wij Ourense na enig zoeken zitten wij weer op de goede route. En lopen met de gehele groep behalve René richting Oreisa. René had naar fototoestel bij het vorige slaapplek laten liggen, een Ierse man zou deze meebrengen naar Ourense. Zij is s' avonds wel weer aangesloten bij de groep. Wij hebben het voornemen om met ons zes aan te komen in Santiago. Zodra wij Ourense uit waren kregen wij een behoorlijke klim van 19% en van ruim 2 Kilometer lang voor geschoteld. Verders was het voor vandaag het inmiddels bekende landschap voor Galicia. Bij Cea kiezen wij voor de richting het monnikenklooster. Cea is heel bekend om zijn heerlijke brood wat er gemaakt wordt, ik zelf heb er weinig van gemerkt waar wij de lunch hebben gebruikt. Rond 15:30 uur komen wij bij het klooster aan. De alberque stelt niet veel voor en is heel eenvouding en erg koud, er is geen verwarming aanwezig dus vannacht wordt je eigen goed aankleden om je eigen warm te houden, gelukkig is er inmiddels wel een redelijke warme douche gecrieerd. Een vriendelijk belgische hospilero verzorgd hier het ontvangst en doet dit 6 maanden per jaar op vrijwillige basis. Hij nodigt ons ook uit om 17:15 uur mee naar de H.Mis van de Monniken te gaan en dit was een hele ervaring. Daarna zijn we lekker gaan eten want het was erg koud tijdens de rondleiding en de H.Mis. Het klooster is in 1141 gesticht door de Cistercienzers, door de jaren daarna heeft het verschillende bestemmingen gekregen en is in verval geraakt. In 1929 werd het klooster door Trappisten uit Notre-Dames-Neigers bezet en hebben het gedeeltelijk vervallen klooster weer herbouwd. De kerk van het klooster is in vorm van een kruis en werd in vroeg-gotische stijl gebouwd. In 1700 heerste een grote brand in de kerk en is daarna weer helemaal herstelt. Op dit moment wonen er nog 12 Monnikken in het klooster, waarvan 5 van boven de 85 jaar oud zijn. De totale opvlakte van de gebouwen en grond is 40.000 vierkante meter, je ziet dus al heel veel achterstallig onderhoud en verval. Een mooie dag achter de rug met veel i drukken van het klooster. Dit was het alweer tot morgen, houdoe, welterusten, hasta la vista, adios. El Martino.

Geschreven door Zubas