EEN WAANZINNIGE DAG
Onderweg naar ons einddoel van deze mooie en leerzame voetreis lopen wij door de voor steden-gehuigten van Santiago de Compostella binnen. Typerend blijft de kleinschaligheid en het idee van het platteland totdat wij ons einddoel inzicht krijgen. Dan begint gelijk gevoel te komen " nou dat heb ik toch maar gedaan". Er komt zelfs een moment van koude rillingen over mijn lijf. En had ik even het gevoel van, was onze Kees er maar bij dan hadden wij samen ongetwijfeld samen dit gevoel van trots gehad, maar mocht ik dit nu delen met andere vier pellegrino' s. Om 10:55 uur liepen het plein op voor de Kathedraal en hebben elkaar uitbunding gefeliciteerd zie foto' s. Voordat wij op het klein opkwamen liepen wij eerst nog over de spoorlijn waar onlangs het verschrikkelijke ongeluk is gebeurd met de trein die uit de bocht vloog met hoge snelheid zie foto. Vervolgens zijn we eerst een slaapplek gaan zoeken en hebben deze ook al snel gevonden tevens heb ik ook al voor volgende week donderdag een reservering gedaan als ik terug kom vanuit Muxia. Daarna zijn wij naar de Hoogmis geweest in de Kathedraal, nou hier hebben ze nog geen last dat er niemand in de kerk zit, hij zat barstend vol met toeristen en pelgrims. Het was nog even wachten totdat de H.Mis begonnen, deze werd vooraf gegaan door kerkelijke processie en daarna kwam het grote wierookvat inbeweging. Dit moet je meemaken dit is niet met woorden te vertellen, dus mocht je in Santiago komen ga er zeker heen als je geluk hebt wordt het wierookvat gebruikt. Het vat wordt genoemd " Botafumeiro " het is een manshoog wierookvat van 54 kg dat door de kerk wordt gezwaaid. Op bepaalde tijden het vat traditioneel gebruikt, mocht dit niet gebeuren dan kan men door 700,00 te betalen dit laten doen. Japanners en Amerikanen zijn dikwijls degene die dit betalen. Tevens dient Iedere pelgrim na de H.Mis langs de Heilige Jacobus te gaan om hem te begroeten en te bedanken en dat hebben Hans en ik ook gedaan. Vervolgens zijn wij naar Pelgrimskantoor gegaan voor onze laatste stempel voor het ophalen van de Compostella. Daarna zijn we nog langs de Huiskamer van de Lagelanden gedaan, want Belgie en Nederlanders hebben hier Samen een ontmoetingplek waar pelgrims uit beide landen op verhaal kunnen komen onder het genot van een bakkie koffie. Daarna zijn wij met ons groepje gezellig uit gaan eten en hebben intens afscheid genomen van elkaar, het waren prachtige weken met veel verschillende persoonlijke contacten en gesprekken. Diepgaand en ook met veel humor, speciaal wil ik mijn inmiddels grote vriend en medepelgrim Hans Smit bedanken voor de onzettende leuke tijd, daarnaast ook Rene, Dominic, Gijs en Chris voor het gezellig samenzijn, ik heb graag voor jullie gekookt. Ook Ann Smout wil bedanken voor het leren pelgrimeren. Morgen ga ik nog verder naar Finistere en Muxia. Dus jullie krijgen nog enkele dagen van mij een verslag.
Tot morgen, welterusten, hasta la vista, adios. El Martino

Geschreven door Zubas