Tja een busreis??? Het is dubbel in beleving. Van de ene kant: je hoeft niets te regelen en van de andere kant: we willen zelf kunnen bepalen😨. En die 2 dingen samen gaat soms lastig. Komt nog de derde factor bij: het gezelschap.Het tempo gaat op de zwakste schakel en neem maar van mij aan dat het traag is😱. Snel erachteraan het gezeur van de oudjes over vanalles en nog wat. In beiden ben ik niet zo goed om te tolereren 🫣. Vandaag zal blijken of we senang kunnen zijn hierin. Eerst een rit met de bus op weg naar Dresden. Meteen op de proef gesteld met geduld want we moeten van plaats wisselen🤪.Ooooo, iedereen wil een leuke plaats??🤫.In het begin zien we nog wat sneeuw maar hoe lager we komen hoe sneller die verdwijnt. De omgeving lijkt op heuvelachtig, glooiend Limburg,verder een agrarisch gebied met gekleurde huizen. Langzaamaan naderen we de stad, vierde grote van Duitsland met 560.000 inwoners, gelegen aan de Elbe. In februari 1943 waren circa 25.000 mensen slachtoffer van een bombardement. De vliegtuigen scheerden over de Elbe en vernielden grotendeels de stad, behalve de villawijk, die werd gespaard met hun prachtige jugendstill panden. Wij krijgen een rondrit met de bus in de hernieuwde stad. Dat levert een eerste indruk op en tal van wetenwaardigheden, verteld door de gids. De oren toeteren ervan. Wat ik heb opgeslagen is het hygiëne museum en de uitvinding van Odol mondwater door een chemicus in 1892. Onze generatie kan zich dat flesje vast herinneren☺️.De skyline met tal van torens van de altstadt is indrukwekkend. Later lopen we de altstadt in, (ben blij dat ik de muts en handschoenen mee heb) en dompelen we ons onder in de geschiedenis van de wederopbouw van de stad en bezoeken we kort het presidentiële paleis. Weer een verhaal van de gids maar in de verte lokt gebak in de vitrine. We haken af bij de groep en doen ons tegoed aan een flink stuk taart.🍰🧁🥧🎂.
" Und ein löffelchen habe ich auch schon gefunden", lekker kitch.Na de nodige gebakscaloriën bekijken we de voorgevel van de grote binnenplaats van het paleis, waar op een bijzondere manier graffiti is aangebracht. Het lijkt alsof de stenen driedimensionaal zijn maar het is op een speciale manier gekrast in wit zwart, op een plat vlak. Hierna trekken we lekker ons eigen plan en bekijken we de Frauenkirche (Gonnie, zeker de moeite waard). Die is opnieuw opgebouwd, 45% van de oude stenen zijn gebruikt en duidelijk herkenbaar omdat ze zwart zijn. In de directe nabijheid staat een grote brok van de verwoeste kerk ter nagedachtenis. We besluiten naar de koepel te ' klimmen' waar je een uitzicht op de stad hebt. Een hele klim maar zeer zeker de moeite waard, wel kkkkoud. Als we weer beneden zijn schijnt het zonnetje en pikken we een terrasje. Zaaaaaalig, ook al is het maar 6 gr. Om half 5 worden we terug verwacht bij de bus dus nog tijd om langs de Elbe te lopen en het standbeeld van de Trümmervrouw op te zoeken. In de hofkerk zien we een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers vh bombardement. Onderweg terug lopen Venetiaanse verklede mensen rond, herkennen we het Ampelmänchen en op de Neumarkt een demonstratie voor behoud van Oekraïne. Dan is het tijd om naar de verzamelplek te gaan. Oei, een koppel is verdwaald en moet gezocht worden🤭. Het duurt ff maar uiteindelijk zijn ze terecht.Euhhhh, senang in deze groep???Gelukkig geen Cordalismuziek meer op de terugweg maar speciaal voor Thei Creemers Theo wir fahren nach Lotz🤗. Dresden, zeker de moeite waard om nog eens terug te komen. Lijkt ons leuk in de zomer als alle terrasjes open zijn. Vanavond is het schnitzelavond in het hotel😋. Echt Duitse kost, goed weg te werken met een wijntje en biertje. De dag is voorbij gevlogen. Nu terug op de kamer en nog wat lezen over het programma van morgen, Rosenmontag.

Geschreven door Travelers.reisverhalen