Als ik het goed begrijp is het gelukt om de regen jullie kant op te sturen....echter wel weer noodweer? Wij lagen gisteravond op tijd in bed om nieuwe energie op te doen. Bovendien is hier ook niets anders te doen dan rust nemen, het geluid van de rivier op te nemen en te zorgen dat er geen beestjes binnen komen want er kruipt, vliegt en fladdert vanalles. Ik heb Anne al de stuipen op gejaagd met een foto van een dikke spin😅Het bed is net een zeemansbootje maar helpt wel om het stuitje te ontlasten blijkbaar met vallen toch op terecht gekomen.Ja Marjo, t zit in de familie en doa kins te niks aan doon. Vandaag zorgen dat ik op de been blijf. Dat is tijdens de wandeling goed gelukt. Weer een pittige wandeling, anders dan gisteren. Om 9.00 uur vertrokken en ruim 12.00 uur terug. Over een gecementeerd pad naar de waterval met uitzicht over de vallei. Een echte kuitenbijter vanwege de stijging. Een bijzonder pad dat volgens de gids niet door toeristen gebruikt wordt maar gemaakt is voor de bevolking om vanalles uit de bergen te halen. Ze planten daar mais op de heuvels, voer voor de waterbuffels. Inderdaad zagen we onderweg vrouwtjes die vanalles op hun brommertje laden en mee terug nemen naar het dorpje. Ware kunstwerken op de brommer en een kunst om in balans te blijven. Voor ons ook maar dan vanwege het hinkepinken tussen de flatten van de waterbuffels. Handig als je daarvoor de paraplu kunt gebruiken. Blijkbaar had ik die in een flat neergezet. Jacques zei: " dich hubs sjiet aan de plu". Ikke: " inderdaad hub ich sjiet aan de plu want dei is toch neet van mich".🤪. Niet alleen waterbuffels maar ook varkens. Hannie, zo schattig als ze voor ons uit renden....Die paraplu hadden we ook nodig voor de regen en de zon. Dat volgde zich achter elkaar op. Dan weer regen, dan droog, heet door de zon, dan een stortbui.De gids had er een behoorlijk tempo op. Vooraf legt hij uit wat we gaan doen. Hij spreekt goed Engels maar de klank is vreemd. Walking klinkt als wokken. Ja dat vindt Jacques wel prima natuurlijk. Eerst " wokken" naar de waterval en daarna terug " wokken " naar de lodge. Zo dat was even stevig " wokken " zeg. Bij terugkomst een verkwikkende douche genomen en zo meteen de boel weer inpakken.We gaan met een mini bus terug, de nodige uurtjes rijden naar Hanoi. Daar komen we vanavond pas aan en dan moet het koffer gepakt voor het volgend traject: Mai Chau. We zijn nu 6 dagen hier en hebben al volop genoten van dit fantastische land. Het is ook prima geregeld door Van Verre reizen, een compliment waard.

Geschreven door Travelers.reisverhalen