Gisteravond zagen we een tv uitzending met nieuws. Vreselijk die bosbranden die in het gebied van Serra Estrela nog steeds bezig zijn. Dat is wat we zagen rondom Castelo Branco en onderweg. Waar gaat het naar toe met de temperaturen op deze aardbol😱. Ook in Nederland is het warm💥. Na het ontbijt gaan we op weg naar de Algarve. Dionne jouw advies Mértola aan te doen hebben we opgevolgd.Het stadje ligt op de route, nog in de provincie Alentejo.We kijken onderweg onze ogen uit. Het licht glooiend landschap vol met olijfbomen, keurig in een rij. Wijnranken met de witte boerderijen van de wijnboeren ertussen, vijgenbomen en kurkeiken. Het graan is al geoogst en hier en daar wacht het nog op afvoer. Naarmate we dichter bij Mértola komen wordt het landschap heuvelachtiger en dan verschijnt de rivier en het witte stadje met kasteel boven op de heuvel.Het ademt historie en portugese sfeer uit met witte huizen, smalle straatjes, barretjes en een paar snoezige winkeltjes. Ik koop er een flesje piripiri olie.De rivier Guadiana vormt de grens met Spanje.De ligging van het stadje heeft invloeden vanuit de Romeinse tijd, Moren maar ook de Islamieten met zich meegebracht. De smalle straatjes slingeren naar boven naar de kerk en het kasteel, beiden helaas gesloten. Het kasteel kun je toch redelijk rondom belopen met uitzichten op de rivier. Apart dat je naar Spanje kijkt. We lunchen overheerlijk in een klein restaurantje onder het toeziend oog van mister Sandeman. Blijkbaar hoedt hij over ons🤣. Jacques dacht dat hij een bijbaantje nodig had om alles te betalen, vandaar de fiets maar de rekening van de lunch is weer genieten, spotgoedkoop. In de loop van de middag rijden we verder en komen we snel in de Algarve, de zuidelijke provincie van Portugal. Ons doel is Tavira, meest oostelijke stad in de provincie, aan de kust. Onze accomodatie ligt bijna aan het strand, een klein resort. De kamer is dan ook min of meer een 'huisje'. Het is een gerestaureerd tonijnvisserskamp in natuurpark Ria Formosa. En......het is hier 24 graden dus best kkkkkoud als je uit het zwembad komt. Voor het eerst dat het fijn is om een tshirt aan te trekken🤣. In de directe omgeving zijn zoutpannen, best uitgestrekt, de zoutwinning is pas in de herfst. Als we in de avond naar het stadje gaan hebben we geluk, bij die zoutpannen spotten we 2 witte flamingo's. We slenteren wat in Tavira rond, het stadje met 38 kerktorens. Die gaan we echt niet bekijken. Echt niet!! Winkeltjes, terrasjes: heerlijk. Uiteraard al een lepeltje gekocht. Bij terugkomst in het hotel wacht ons een verrassing, een goedmakertje. Bij uitchecken vanmorgen had ik aangegeven dat we bij het zwembad op een stoel moesten zitten. Oei dat kon niet. Ze zouden in het hotel in Tavira voor een attentie zorgen. Dat zijn ze nagekomen. Een heerlijke fles wijn uit Alentejo van het wijnhuis San Vitoria.Chapeau aan de Vila Galé hotelketen. Nu nog plannen voor morgen smeden. Misschien wel fado...

Geschreven door Travelers.reisverhalen