Wat was het koud op onze kamer. Drie dikke dekens op het bed en nog koud. Geef mij maar een dekbed waar je lekker in kunt rollen (hondenmandje hè Hannie). Toch is het 11 gr. in de ochtend op de kamer. Voelt echter als vrieskou. 🤨Goed dat we gisteravond gedoucht hebben want er is geen water, geen drup. Het ontbijt wordt vers gemaakt: pannenkoeken. We genieten ervan in de koude eetruimte. Naast het maison ligt een schooltje, helaas nog dicht en ik mag geen foto's maken🤨. De reis gaat vandaag eerst naar Erfoud, klein stadje, bekend vanwege de marmer met fossielen. Niet alleen in de marmer maar ook in andere rotsen vind je fossielen. Het stadje laat het eenvoudige Marrokkaanse leven zien, inclusief de burka 😎. De kilheid van de ochtend zet zich voort. Het is bewolkt, geen kans voor de zon om door te breken. We lopen door de marktplaats, een lust voor het oog. Foto's maken lukt niet echt, dat willen ze niet. En ook hier klampen ze je aan. Eerst vriendelijk where are you from? En dan: do you want to eat tajine, I know a good place. Rot op man. Ik ben er snel klaar mee maar Jacques staat ze vriendelijk te woord. Uiteindelijk moet ik m dan redden om ervan af te komen. Klopt het toch wat ze vorig jaar in Marrakech zeiden: bad woman!!!!🤔. Overal zijn dadels te koop. Horden vliegen en bijen bij die zoete dingen. Dat ze hier slechte tanden hebben verbaast ons niet. Zoetekauwen gedurende de hele dag: zoete thee, koekjes, honing, noem maar op.Voor de lunch kiezen we een snelle hap, taco en pizza. Nou ja snel kan ik niet zeggen. Het wordt vers gemaakt. Je zou bijna denken dat ze eerst de kip nog halen op de markt, zolang duurt het. Haasten is er hier niet bij. "Imèk", zou de berber gids zeggen. "Tranquille". Voordat we worden opgepikt voor de rit naar de sahara breekt de zon door. Nog ff een kwartiertje ervan genieten. Dan is het tijd om naar Mezouga te rijden, waar we overnachten in een bedoeinetent. Abdou gaat niet mee, die zien we morgen wel weer. We worden overgeleverd aan een berber die ons naar de bestemming brengt. Ha, ha, lijkt wel een vluchtelingenkamp. Tent nummer 1 is van ons, snikheet in dat ding. De zandduinen zijn prachtig en de rondtrekkende toeristenkaravaan maakt het compleet. Rond 18.00 uur gaan we ook een tochtje maken: sunset. Wat een belevenissen steeds......

Geschreven door Travelers.reisverhalen