Het ontbijt is in het hotel weer overdadig. Ook het hotel zelf heeft alles tot en met een Spa. Maar één ding is flut: de airco. Omg, die heb je echt nodig. Het duurde vannacht heel lang voordat de temperatuur wat terugging. Castelo Branco is een uitgestrekte stad met een oud middeleeuws gedeelte met kris kras straatjes.Vanuit het hotel zo'n beetje de berg afrollen en dan ben je er.De resten van het kasteel toornen steeds overal bovenuit. Is ook uit de tijd van de tempeliers, net als het kasteel in Tomar. Helaas in het stadje veel verval.
Toch doet het gezellig aan met de steile straatjes, de was die uithangt en schattige balkonnetjes.Hier en daar lijkt het of de tijd heeft stil gestaan en zie je de mannen koffie drinken in een barretje.We gaan naar Jardim de Paço Episcopal, een tuin met allerlei beelden van Portugese koningen. Vreemd genoeg is de tuin in Italiaanse stijl. Vooral de beelden op de trap zijn bijzonder.De beroemde tegeltjes ontbreken hier ook niet. Als we later in een Portugees restaurantje lunchen vertelt de man naast ons dat we zeker naar deze mooie tuin moeten gaan. O yeah, we have been there. En o ja, het borduurwerk, daar staat de stad om bekend. Nou, doe mij maar een lepeltje🤣🤣. Het is zondag, de winkeltjes zijn dicht. Behalve die van de chinese invasie. Van die winkeltjes met kitsch, kitsch. Als je binnenloopt komt het synthetisch geurtje je al tegemoet. Op het pleintje bij de kathedraal zie je de mensen op z'n zondags gekleed de kathedraal ingaan.Dat laten we aan ons voorbij gaan. De berg afrollen was een makkie, terug gaat wat moeizamer. Uiteindelijk weer bijna 8 km in de benen duiken we het zwembad in. Inderdaad Anne maken we dit jaar wel gebruik van deze mogelijkheid, afkoeling. Maar in de zon op een bedje is geen aanrader, niet uit te houden. We komen tot de ontdekking dat rondom de ligweide op een lager stuk kurkeiken staan. Je kunt goed zien dat de schors ervanaf gehaald is. Portugal staat bekend om de kurkproductie en zweert dan ook voor een kurk op de wijnfles ipv een draaidop. Elke 9 jaar kan de schors van de boom afgehaald zonder de boom te beschadigen. Het gebeurt overwegend in de provincie Alenjo waar we morgen naar toe gaan. We hadden besloten in het hotel te eten en de zonsondergang te bekijken. Niet goed gedacht, restaurant dicht. Ow, dan lopen we naar beneden, daar weten we een paar restaurantjes. Eerste onder aan de berg: dicht. Ff doorlopen maar het dorp lijkt uitgestorven. Tweede dicht, derde dicht.Laatste poging....vierde dicht😣. Dan maar naar de supermarkt, gelukkig is die nog open🤪. Na wat improvisatie maken we het gezellig op ons balkonnetje met een bakje salade, wat brood en fruit. En het smaakt opperbest😀. Al met al ook nog wat extra kilomertjes gelopen, goed voor de conditie❗️🔚

Geschreven door Travelers.reisverhalen